Zaterdagmiddag,
ooit zo begonnen
Morgen is het weer zover dat in Eindhoven de marathon gelopen gaat worden. Inmiddels uitgegroeid tot een massaal evenement. Het zal in 1988 geweest zijn dat ik er voor de eerste keer de halve marathon liep, overigens heb ik in Eindhoven ook nooit de hele afstand gelopen. In die jaren was de marathon op de oneven jaren in Helmond en op de even jaren in Eindhoven. Kennelijk was Rabobank, toen waarschijnlijk nog Boerenleenbank, niet bij machte om twee van die evenementen te sponsoren.
Wat is er ondertussen toch een hoop veranderd.
Neem alleen maar het parcours. Alles wordt er aan gedaan om maar een zo snel mogelijk rondje er van te maken. Ik weet ook niet waar je als organisatie voor moet kiezen, of je maakt er een supergezellig rondje van met op allerlei locaties in de woonwijken fantastische feestjes of een parcours buiten de echte woonwijken waar het vaak wat sneller lopen is. Wat ik wel weet is dat er altijd graag kwam om er de halve marathon te lopen of om te supporteren. Je snapt dat ik er de laatste jaren niet meer loop zo een week na de kustmarathon.
Wat ik me nog herinner van 1988? Net na het Stratumseind loopt er een bruggetje over de Kleine Dommel en voor mij was dat toen zo’n gigantische heuvel ik kwam er bijna niet tegenop. Je wist dan wel dat je op een lusje na nagenoeg bij de finish was.
ook al weer door de tijd achterhaald
Wat er ook veranderd is de tijdwaarnemening. Nu altijd elektronisch toen nog handgeklokt niks te bruto-nettotijd. Het startschot en de tijd dat je over de finish kwam daarmee ging je de boeken in. Digitale fotografie? Nooit van gehoord. Na de wedstrijd ging je bij de fotograaf op de hoek van de Wal en Kerkstraat kijken of er een afgedrukte opname van je bij was. Wat er dan nog steeds niet veranderd is dat ik de prijs van een foto destijds te hoog vond en dat vind ik nog steeds.
Nu sinds 2008 heb ik er niet meer gelopen maar wel altijd aanwezig geweest als supporter. Mooie momenten maar ook angstige ogenblikken gehad. Kijk het finishfilmpje maar eens van Geert een loper van ons met diabetes. Gelukkig een uurtje naderhand weer springlevend maar toch…
De mooie momenten? Ik denk dan alle fantastische ontmoetingen met mijn Belgische hardloopvrienden. Twee van hun staan vandaag aan de start in Amiens voor een 100 km wedstrijd en het regent er pijpenstelen. Ik denk dan aan de koppen koffie bij ’t Mulderke het café van Maurice. Ook als ik er niet van start ging had ik vaak een startnummer het gaf mij recht op toegang tot de parkeerkelder onder het Stadhuisplein. We creëerden daar altijd een Keienhoek. Veel PR’s gevierd maar ook evenzoveel teleurstellingen.
En nu morgen voor het eerst in zeker 20 jaar eens geen tijd om er bij te zijn. Soms liggen je prioriteiten al eens op een ander vlak. Volgend jaar wel weer zien. Ik wens iedereen die morgen van start gaat alle succes van de wereld toen
Hardlopen 