Hardlopen

Zondagmiddag,

Na ruim twee uur onderweg! Oogt nog fris!

Op het puntje van mijn stoel zo spannend vind ik het. Het is nu bijna iedere week wel raak met ergens een marathon. Vandaag is Amsterdam aan de beurt. Niet alleen een aantal dames van onze club aan de start voor de halve marathon maar ook twee mensen waar ik het schema voor gemaakt heb. Een van die twee heeft in de laatste fase van zijn schema het plotseling zo druk op zijn werk gekregen dat de doelstelling om vandaag een PR te lopen maar even in de ijskast is gezet.

Voor de ander die daar loopt is het nog veel spannender dan voor mij.

Het was net na de vakantie van vorig jaar dat ik een mail kreeg met het verzoek of ik een marathonschema wilde schrijven voor de marathon van Berlijn in 2014. Na wat over en weer mailcontact gehad te hebben moest ik er van af zien om met haar in zee te gaan. Ze voldeed niet aan een aantal criteria die ik stel om een marathonschema te maken. En toen kwam het ware verhaal. Op grond van dat verhaal, in het kort kwam het hier op neer dat ze 60 kg was afgevallen, was het mij wel duidelijk dat ik hier met iemand van doen had die wel over een grote dosis van doorzettingsvermogen moest beschikken.

Daarom zei ik er toch ondanks mijn aanvankelijke bedenkingen ja tegen. Berlijn lukte niet gewoon omdat die vol zat. De volgende keuze viel op Keulen. Even een paar weken later dan Berlijn was een prima alternatief. We zijn samen begonnen aan een traject waar we beiden niet van wisten wat het brengen zou. Een aantal testmomenten ingebouwd en Stukje bij Beetje zat er progressie in. Totdat!!! Voor haar werk moest zij nog wel eens naar het buitenland en om nou voordat je werk begint in een wildvreemde stad een rondje te gaan lopen is me nog al wat. Gelukkig hebben ze in de meeste hotels een prima sportmogelijkheid binnenshuis. Dan liep ze haar schema op de loopband. Begin juni voor haar werk in Madrid  stapt ze naar de sportschool. Op slot en niemand wakker. Wat nu? Toch een rondje buiten rennen. Bijna weer terug in het hotel een stoepje en je raadt het al. Door de plotselinge en onverwachte beweging een felle pijn in haar hamstring. En dan moet de werkdag met veel activiteit nog beginnen.

Met een intensieve behandeling van een formidabele fysio en een aangepast schema verloren we bijna 4 weken. Behalve dat er na dit traject amper tempotrainingen mogelijk waren want intensief belastbaar was die hamstring nog zeker niet.
Wat nu te doen? Berlijn niet, Keulen niet dan maar even vooruitschuiven en is het Amsterdam geworden. Wat heb ik gaandeweg ons trainingstraject een bewondering  gekregen voor dat te gekke mens.

Francine is nu dat ik dit schrijf nagenoeg 4 uur onderweg en ik weet dat ze nog niet bij de finish kan zijn maar ik weet  zeker dat het haar gaat lukken mits de hamstring op het laatste moment geen roet in het eten gaat gooien.

Straks als ik een telefoontje gehad heb maak ik een update met het resultaat.

YESS!!! Die is binnen!!