Hardlopen

Dinsdagmiddag,

De uitdaging

Een verhaal begint altijd wel ergens. Ons verhaal van de Berenloop begint bij een korte vakantie van Marilotte in het voorjaar op Terschelling. Ook als je daar in de zomer bent kun je nooit om het verhaal van de Berenloop heen. Aangestoken door het virus heeft het zich ook verspreid onder een aantal medelopers. Van prille plannen tot aan de uitvoering dat kost wel wat energie. Zeker als er een aantal debutantes erbij aansluiten.
Uiteindelijk werden de plannen concreter. een huisje werd gehuurd wat al niet simpel bleek te zijn want het eiland zit op het Berenloop weekend tot aan de nok vol.
Er bleef nog een plaatsje over in het huisje dat geboekt werd en tot mijn grote verbazing kreeg ik een uitnodiging op die plaats te bemensen. Hoe lang heb je daar voor nodig om een antwoord te geven? ik niet zo heel lang moet ik zeggen ondanks dat er maar een 4-tal weken tijd tussen mijn vorige marathon zat en deze. Inschrijven en meedoen!!

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Al vroeg vertrekken om de boot in Harlingen te halen van 9.45 u. Wat een drukte op de boot en wat een weertje. Tegen 19.00 u. zijn we met alle tijdelijke bewoners van huisje De Tsjesk aanwezig. Het “stapelen” kan beginnen. Heerlijk zo’n bord pasta en de tweede smaakte ook prima. Wat over is weg doen? Doe nog maar een bordje dan.
Niet heel veel later alles in diepe rust. Oké…voor sommigen niet te lang dan. Want gelukkig kende niemand vooraf mijn slaapgewoonte anders had ik nooit een uitnodiging gekregen. Een wandeling langs het strand als het nog donker is kun je niet echt als parcoursverkenning zien.

Bodempje gelegd en op naar de start!

Na een stevig ontbijt bij de buren op weg naar de start van Marisa op de halve marathon. Een half uurtje later mogen wij ook aan de bak. Ik zou vertrekken op 6’/ km.  Bregina, Karin, Petra en Marilotte gingen mee. Kijk da’s nou goed gezelschap. Dacht ik althans want nou was het nog geen avond.
Afgesproken dat we de afstand zouden verdelen in hapklare brokjes van 5 km. Pieter, Peter, Ton, Jos en onze andere Karin waren iets sneller weg. Een aantal zou ik er nog terugzien. De eerste 5 km voor de wind voortreffelijk alsof het geen energie kostte maar daar zit de adder onder het gras. Tijd van 28’45”. Die winst mogen we hebben. Tegen het 10 km punt en de verzorgingspost aan een eet momentje. Stoppen bij de post dan kun je tenminste fatsoenlijk iets naar binnen krijgen. Deze 5 km in 28’38”. Tevreden mee.

Op naar het 15 km punt. Even het tempo wat terug want een van de dames heeft een sanitaire stop. Blijf ik wat achter om haar naar de groep terug te brengen. Proberen om niet te snel dat gat dicht te lopen. Lukt eigenlijk moeiteloos. Onze vriend de wind is heel tolerant vandaag. Volgende 5 km in 29’00”. De stop heeft toch wat tijd gekost. Dan draaien we het duinengebied in en ik hoor aan de ademhaling van één van de dames dat het wat moeilijker gaat worden. Blijkt ook uit de tijd van dit blokje 30’27”.

Onze eigen mascotte is een stukje kleiner

Na een kort overleg samen met Bregina door en het oude tempo weer oppikken. In elk geval weer terug onder 30′  (29’11”) voor deze 5 km. Net voorbij het 30 km punt gaat het ook bij Bregina fout. Haar ingewanden gaan opspelen.  Ik vraag of het vervelend is als ik nog een poging ga doen om te versnellen. Da’s voor haar geen probleem. Laatste 5 km in 29’38”
Dan steek ik een tandje bij en krijg terwijl ik een loper voorbij loop: “hé… je mag hier maar 30”. Bij de strandopgang, een pittige helling haal ik Karin, Jos en Ton in. Dan draaien we daar het strand op en voor de eerste keer heb ik het gevoel van oei lopen in een hemd is toch fris. Ook voor het eerst is mijn vriend de wind niet met me maar juist stevig tegen me. Een mooie mist van zand stuift op. Niet het gemakkelijkste stuk. Net voor dat ik het strand weer af ga ligt het 35 km punt. Deze 5 km in een tijd van 28’21”. Nog even een bekertje lauwe thee. Het water is me te koud.

Een stuk kleiner onze mascotte

Nou rechtsaf en de Longway nog te gaan. De km’s aftellen is begonnen. Nog 7 nog 6. Je hoort in de verte al de muziek van het feestje dat ze aan het bouwen zijn. Zomaar in het bos staat daar de klok van het 40 km punt. Een doorkomst op 3:52’11”. Ik probeer te rekenen hoeveel sneller dat is geweest dan op de eerste 20 km. Het rekenwerk ordent mijn gedachten enigszins. Ik kom er niet helemaal uit. Ondertussen ben wel al mooi op het 41 km punt daar bij de boog van AV Friesland. Ik herken de speaker van de Adventure Run op Ameland. Overigens deze 5 km gingen in 28’11”

Dan draai je West-Terschelling weer in. Wat een drukte!! Wat een geweldig publiek. De rode loper en de finish. De tweede helft met iets meer dan 3’sneller. Poncho…bouillon…warme thee en het shirt.

Even later komen mijn clubgenoten ook door de finish. Moe en erg blij. Ik denk ook dat je het niet slecht hebt gedaan op je eerste marathon als je ruim binnen de 4:30′  blijft. Groepsfoto iets warms aan en op de fiets terug naar West aan Zee.

Uitgeteld in de touwen

Gaan we straks ook met de fiets weer naar De Loods waar we een tafel hebben gereserveerd? Toch maar een taxibusje doen. Want wat ik niet zo had begrepen,maar dat zal wel een generatie kloofje zijn, wilde de dames na afloop van het etentje nog de kroeg in.
En wat me in geen 40 jaar meer is overkomen werd ik nu om twee uur de kroeg uitgegooid. Je snapt dat het uiteindelijk een latertje werd. Op zich niet zo erg maar mijn interne klok maakt me gewoon om 6 uur wakker. Twee uur wandelen waarvan het eerste uur in het pikkedonker is dat een goede hersteltraining?

Wat een enorme drukte op de boot  die ons weer in Harlingen moet brengen. Op de terugweg hang ik toch een keer in de touwen met mijn kleppen dicht. Een schitterend weekend. Kei bedankt dat ik erbij mocht zijn.

Hier is een filmverslagje van Pieter over ons weekend