Zondagmiddag,
Nee… een paar waren er niet zo blij. Chris duidelijk wel!
Niet alleen om het feit dat ik afgelopen jaar 3 marathons en een 50 km liep werd het een mooi loopjaar. Maar zeker ook de prestaties van anderen gaven dit jaar kleur. Er zijn er wel een aantal te noemen en waar ik zelf niet bij aanwezig was dan zat ik wel op het puntje van mijn stoel om het te volgen. Zo kwam het loopjaar van Chris maar even langs. Ze liep 11 wedstrijden en bijna even zoveel PR’s ze sneuvelden allemaal van 10 km (42’30”) tot en met de marathon (3:25’30”). Ze kwam zo maar even 9 keer op het podium terecht. Haar loopjaar is er een met een gouden randje. Zonde dat het op dit ogenblik nog niet bekend is waar en wanneer het Belgisch marathonkampioenschap van 2015 is. In haar categorie kan ze hoge ogen gooien.
Een foto van Maurice van de twee Belgische dames.
En om maar meteen met twee andere Belgische dames verder te gaan. Heidi en Ruth liepen met mij samen de marathon van Zeeuws-Vlaanderen ter voorbereiding van hun Mont Blanc Marathon. Wat presteerden zij bovenmatig bijzonder in een uitgave die zich kenmerkte met extreem veel regen, wind en kou. Pieter en Bas van onze club deden hetzelfde. Ik doe ze het niet na!!
Na de vakantie ga je richting najaarsmarathons. Melanie liep in Berlijn. Ik wist dat ze goed zou kunnen lopen als ze maar zichzelf in acht zou nemen en niet al te driest van start zou gaan. Wat een emotionele ontlading was het toen ze me belde dat ze een tijd had gelopen van dik onder de 4 uur!!
Zo doe je dat. Finishen!!
Haar man wist het treffend te vangen in een deel van zijn afstudeerscriptie: “Een marathonloper is een programmamanager” Als je jezelf op een marathon wil voorbereiden vraagt dat commitment van je totale omgeving anders lukt het je niet.
Esther en Kitty zouden Frankfurt doen. Krijg ik een mail van hun of ik bezwaar had dat ze een duurloop mochten doen van 33 km. Tjee…33 km daar lopen zij op hun DL1 tempo bijna 4 uur over. Maar ze hebben hem gelopen in Parijs zelfs. Op zaterdagmorgen richting Frankrijk op zondag die 33 km lopen. Alle markante punten van Parijs gezien en op maandag weer naar huis. Even een duurloopje maken;-)
En dan de prestatie van Francine in Amsterdam. Aanvankelijk ook Berlijn op het programma. Helaas pindakaas voor haar “vol”. Teleurstelling. Dan inschrijven een week later in Keulen. Ook leuk maar geen Berlijn natuurlijk. Dan de grootste domper in de voorbereiding. Haar hamstring naar de knoppen tijdens een training vroeg in de morgen in Madrid. Dit tijdsverlies konden we niet hebben. In een driemanschap Francine, haar fysio en ik zijn het revalidatie traject in gegaan om te zien of ze fit genoeg zou zijn om dan in Amsterdam op weg te kunnen. Geloof me dat haar finish tot in al haar vezels werd gevoeld. Wat was ik trots toen ik wist dat ze over de streep was. Een “puntjevanmijnstoelzondag” mag ik wel zeggen.
Vervolgens komt de Berenloop om de hoek kijken. Ik werd door een aantal clubgenotes uitgenodigd om daar een weekend mee naar toe te gaan voor de hele marathon. Voor een aantal hun debuut marathon. In die wedstrijd liepen we Silvia voorbij maar die liet zich dat niet over haar kant gaan en kwam ons ook voorbij. Later in de wedstrijd haalde ik haar toch ook weer in.
Blije finish!
Ook Wendelien zou er zijn. Maar ook hier gooide het noodlot wat roet in het eten. Ruim een week voor de start kreeg ze koorts en dat gooide meteen de deur dicht om, voor haar bijna een thuiswedstrijd, van start te gaan. Ze kwam wel om te supporteren. Alleen dat al was een prestatie op zich. Wat moet dat een teleurstelling geweest zijn. Nu kun je twee dingen doen. Of je gooit voor 2014 je debuut op de marathon overboord en je gaat naar het voorjaar of je zoekt nog iets voor een aantal weken later. Het werd een aantal weken later en samen met haar haas van dienst werd er gestart in Florence. Heel iets anders dan Terschelling. Wat deden die twee het daar prachtig. Nee… niet het parcours was vlak maar wel hun marathon. Zeldzaam zo strak. In 4:11′ over de streep.
En het zou zo maar kunnen dat ik nog een paar dingen vergeet. Maar je snapt wel als je dit zo leest dat mijn loopjaar een geslaagd loopjaar is geweest
ook een finish
Een stel blije finishers!!
YESS!!! Die is binnen!!
Hardlopen 
Het was een jaar om nooit meer te vergeten, coach. Wat heb ik veel geleerd. Over doorzetten, over hoeveel mijn lichaam kan, over focus, over mezelf van de grond rapen, de stof van me afkloppen en weer doorgaan, letterlijk en figuurlijk. Over discipline en over steun – nergens kom je er duidelijker achter wie je vrienden zijn dan tijdens marathon training. Ik leerde wat het woord ‘moe’ eigenlijk betekent. Ik leerde prioriteiten stellen en ik leerde om, misschien wel voor het eerst van mijn leven, echt goed voor mezelf te zorgen. Ik leerde dat pijn tijdelijk is, maar trots voor eeuwig.
De marathondag was de dag waarop dat allemaal samen kwam. Wat een avontuur is het geweest… En die laatste kilometer, die weg met aan het eind het stadion, die liep ik echt voor jou. Dank je wel dat je het aandurfde met me. Het heeft me voorgoed veranderd, in positieve zin. 🙂
Wat een hoogtepunten én dieptepunten en spanning, want daar heb je velen toch ook bijgestaan. Verder veel complimenten over je eigen loopjaar want 3x 40,2 en 1x 50 is heel indrukwekkend op welke leeftijd dan ook!
Ik ben wel benieuwd naar die scriptie…. is die ergens te lezen?
Groetjes,
Dorothé
Oh Tiny, ik zit hier met kippenvel je blog te lezen en het komt allemaal weer terug, al mijn ‘triomfen’. Op naar een hopelijk even mooi loopjaar en een mooie samenwerking met jou! 😃(btw, de 10km werd naar 41.59 gebracht 😉)
Ik hoop met heel mijn hart dat 2015 net zo mooi mag worden!
Een jaar om in te lijsten. Chapeau voor jou en je beschermelingen en voor 2015 net zo’n prachtig jaar!
Ik heb, mede door jouw schema’s en super begeleiding, een geweldig loopjaar gehad. Met maar liefst 2 marathons! Nooit gedacht dat ik dat ooit zou kunnen 🙂