Hardlopen

Dinsdagmiddag,

Dat er de laatste dagen stevig wat wind staat dat is wel duidelijk. En als er dan ook nog wat nattigheid bijzit dan lijken de omstandigheden om te gaan hardlopen niet erg aantrekkelijk te zijn. Nou ben ik iemand die zich daar dus helemaal niks van aantrekt en ga als het tijd is en er een training op het programma staat. Een beetje afhankelijk van de soort van training kun je ondanks de slechtere omstandigheden het voor jezelf een stuk gunstiger maken. Heb je een baantraining dan heb je weinig keus. Bij de ene club ligt de baan wat meer beschut dan bij de ander maar je kunt er verder niks aan doen. Een rondje is nou eenmaal een rondje.
Een duurloopje buiten? Je zou kunnen overwegen om in de luwte te lopen van een bos. Met een goede lamp op je hoofd zou dat nog kunnen maar ik krijg de groep niet mee als het zo donker is. Toch van de zomer eens gaan proberen.

Koppie laten hangen?

Op de verharde weg dan? Hoe dat je daar kunt lopen met deze omstandigheden daar heb je wel enige invloed op. Je kunt twee kanten op of je begint met de wind mee en op de terugweg de wind tegen.
Ik doe het liefst eerst de wind op kop en op  de weg terug met het windje mee. Sowieso is het minder inspannend want als je het tweede deel al moe zou zijn en je moet dan nog tegen de wind in beuken dan zijn er nog al wat die hun koppie laten hangen. Maar drijf je op de vleugels van de wind naar huis dat geeft een positief gevoel. Het positieve gevoel van een negatieve split.

Zo dus ook gisterenavond. Vertrekken we meestal in oostelijke richting dan was dat gisteren niet het geval. Zeker als je nog fris bent in het begin is het zo lekker lopen met het windje tegen. Ieder moment van de training kost het je een wisselende inspanning om op tempo te blijven. Je krijgt als het ware een intervaltraining met hele fijne nuances op geen enkel hardloophorloge te programmeren. Dat krijg je er op zo’n duurloopje  gewoon gratis bij. Vandaar dat de wind een van mijn betere hardloopvrienden is. Hem verguizen heeft geen enkel nut. Hij is er toch dus dan maar beter beschouwen als vriend en hem omarmen.