Dinsdagmiddag,

Nat en winderig
Nu de laatste dagen steeds de wind behoorlijk zijn partijtje mee blaast en de regen ook nog eens haar best doet om alles en iedereen zoveel mogelijk nat te maken kwamen mijn gedachten op een halve marathon die ik ooit een liep in Veldhoven. Ik geloof dat die destijds in 1987 de City Centrum Halve Marathon heette. Het was toen een halve marathon die in het centrum vertrok en via het buitengebied weer de stad in en dat voor 3 keer.
Ook toen was het stormachtig en kletsnat weer. Na de start moest ik even mijn juiste cadans en tempo vinden. “In het gesprek komen met het ijs (asfalt)” zei een schaatstrainer ooit eens. Eenmaal voor mijn gevoel het juiste tempo te pakken kon ik aansluiten bij een groepje waarin een paar lange mannen het kopwerk voor hun rekening namen. Nog voor het ingaan van de tweede ronde verloren we al een aantal lopers. Ik kon nog steeds goed volgen. Even later waren we nog met z’n tweeën. Hij een stuk groter en breder dan ik. Prima schuilplaats. Op een bepaald ogenblik zag ik hem al eens achteromkijken en ik dacht hij zal wel willen dat ik ook een deel van het kopwerk ga doen. Juist op een deel waar de wind echt op kop stond nam ik over. Het kan ook nog best zijn dat de snelheid ook nog iets hoger kwam te liggen ik was tenslotte nog fris.
Het zal een paar km verder geweest zijn dat ik iemand in zichzelf wat hoorde praten. Hij kwam mij weer voorbij en niet blij riep hij in het voorbijgaan: “aan jou heb ik ook niks!!!”. Dat klopte eigenlijk wel want het merendeel van de wind gaat er bij mij wel langs en overheen. Het gaf mij wel een gerust gevoel om ook in de laatste ronde bij hem aan het wiel te blijven zitten. Nee…hoor in de eindsprint heb ik ook niet aangedrongen alhoewel ik denk dat ik hem wel had kunnen hebben. Maar hij had tenslotte zo hard voor me gewerkt. Hij kreeg een tijd toebedeeld van 1:25’55” en ik 2″ meer.
Na het douchen hebben we samen een biertje gedronken op onze prachtige wedstrijd. Ik weet absoluut niet hoe de beste man heette en ik heb hem eigenlijk ook nooit meer gezien. Zo’n wedstrijdjes vergeet je niet.
Mooi verhaal, ik zie het helemaal voor me!