Zaterdagmiddag,
Onlangs liet ik op zondag de groep een aantal tempogevoel loopjes doen. Ieder kreeg een kegeltje en liep in 2′ zijn of haar afstand. Je moest in een 6-tal herhalingen steeds opnieuw weer bij jouw kegeltje uit zien te komen.
Bij het laatste tempo breng je je eigen kegeltje ook weer mee retour. Een van de dames komt naar mij toe met de vraag: “Tiny heb je nummer 11 rood al terug”. “Nou ja… waarschijnlijk wel” antwoordde ik. Ik ging er van uit dat een van de anderen het wel mee terug had gebracht en dat het wel ergens in mijn stapeltje zat.
Tot er afgelopen donderdag een berichtje op mijn tijdlijn van facebook verscheen met een foto: “Tiny ben je nummer 11 kwijt”.
Verhip ja… dat was het verdwenen kegeltje. De jongedame die mij het berichtje stuurde traint wel eens bij me in de groep vandaar dat ze het ding herkende. Ik stuurde haar een berichtje terug dat waarschijnlijk een hond met dat ding aan de haal was gegaan. Dat antwoord werd onderuit gehaald met de mededeling: “en die hond heeft hem zeker teruggelegd op een paaltje? “ Inclusief foto.
En vanmorgen na de training zie ik de bewuste nummer 11 op de tafel liggen bij de uitgang. Mijn stelling van de hond blijft wel overeind want in het ding zitten de tandafdrukken van een hond. Mijn stapeltje is weer compleet!
De training vanmorgen was weer een alternatiefje want de baan was andermaal niet te belopen. Nou ja… misschien was het wel te doen geweest maar niet voldoende veilig. En dat gaat voor alles.
Na deze training voor mezelf nog een training gedaan. Twee km rustig lopen dan een 10 km rondje steviger en weer twee km rustig naar huis. Het niveau voor Salland begint er aan te komen!!