Donderdagmiddag,
Verdorie wat was het vanmorgen nog koud toen ik weg ging voor mijn laatste uurtje loslopen voor de Sallandtrail van zaterdag. Even later met het zonnetje erbij het mooiste weer van de wereld om op Bedaf je rondje te kunnen maken. Ik geloof echt dat je dan je zegeningen kunt tellen dat je dat allemaal nog kan en mag.
Een bijzondere dag ook die 12 maart. Niet alleen was het op deze dag 44 jaar geleden ook erg koud maar lag er in de ochtend nog een flink pak sneeuw. Tegen de middag was die sneeuw overigens ook allemaal weer weg.
Juist 44 jaar geleden was het onze trouwdag. Terugkijkend zijn die jaren gewoon voorbij gevlogen. Daarom na het lopen even naar de bloemenwinkel voor een mooi bossie rooie rozen. Nee…geen 44 maar een bosje van 11 dan kan ik er 4 keer over doen en heb je er gewoon veel langer plezier van.
Verder doen wij niks bijzonders op deze dag.
En hoe ik er zaterdag in ga? Gewoon van start gaan en eens in gesprek gaan met mijn lijf en afhankelijk wat dat lijf opbiecht mijn strijdplan maar eens maken. Vorig jaar was mijn doelstelling om binnen 5:30 u. rond te zijn. Netto was ik terug net onder 5 uur. Geloof me als ik dat dit jaar weer voor elkaar krijg zit hier een tevreden vent.
In elk geval heb ik er echt veel zin in. Gaat het eventueel niet lukken kan ik mezelf over het aantal trainingskilometers geen enkel verwijt maken.
Ik maak me er niet zoveel zorgen over.
een hele dikke proficiat met jullie 44e jaar samen, dat kan tellen! 🙂 En heel veel succes zaterdag met de 50 km!!
Veel succes ik loop de 25 ter voorbereiding op de hele in R’dam