Maandagmiddag,
routeaanduiding MTB-pad
Normaal gesproken is op maandagavond ons duurloopje. Maar op Tweede Paasdag vertrekken we altijd ’s morgens dan hoeft er niemand in de loop van de dag nog rekening er mee te houden dat je ’s avonds nog zou moeten lopen. Wel zo gemakkelijk om dan in de ochtend even te gaan. Zo ook deze morgen. Even fris maar maar met veel minder zon op weg met een groep van iets meer dan 20 man.
Nou is natuurbeheer bezig met het aanleggen van een MTB-route om het zomaarindewildewegrondrijden van de MTB-ers enigszins aan banden te leggen. Dan laat je ze in elk geval op paden rijden waarvan je denkt hier kan dat wel. Je bouwt er wat langere rechte stukken in voor het tempo maar ook heel erg slingerende paadjes waar het op stuurmanskunst aankomt. Niet veel fietsers te zien vandaag dus werd dat de eerste halfuur “ons” pad. Er zijn maar een paar stukjes bij waar je met twee man naast elkaar kunt lopen de rest is allemaal dusdanig smal dat je ze single tracks kunt noemen. Mettertijd zal het pad nog wel wat modderiger gaan worden dan dat het nu is. Prima te belopen.
Bij de “Roestbak” verlaten we het pad pad en draaien een heuvelrugje op. Hier kun je absoluut niet met twee man naast elkaar en je moet wat tussenruimte houden op je voorganger anders is het risico van op je snufferd te gaan behoorlijk groot. In dit gedeelte dat wij vanmorgen liepen zijn er twee van die ruggetjes. Het tweede gaan we op bij “Baarle Warschau”. Vroeger een camping waar best veel (il)legale Polen woonden. Moest ik destijds met de brandweer voor om het even wat naar dit adres dan ging de rit naar Baarle Warschau.
Vanaf hier draaien we de “natte hoek” in. Vandaag valt het wel mee en weten we onze voeten redelijk droog te houden. Maar een paars stukjes met wat modder!
Zoeken om droog over te komen.
Dan komen we uit bij het begrazingsgebied. Hier zagen we twee jaar geleden op op Tweede Paasdag een kalfje van een Schotse Hooglander dat toen nog geen uur oud was. Het stond nog zo wankel op zijn pootjes en het navelstrengetje sleep nog wat na over de grond. Maar een daarvan foto maken dat was er niet bij. De moeder bleef constant tussen ons en het jong in.
Dit geluk hadden we vandaag niet.
In de verte een loper. Ik zie aan het postuur en looptechniek wie het is. Eenmaal bij de groep kwam de aap uit de mouw. Hij had zijn lijf nog op de automodus staan: “Trainen op zondag is om 9.30u.” Maar helaas het is geen zondag!
Na bijna 11 km. Terug op onze startplaats. Een veel beter begin van je dag kun je volgens niet maken.
Een bekertje “bubbels” met een snee koek gaat wel in. Een van de lopers is jarig vandaag.
Hardlopen 