Hardlopen

Hemelvaartsdag,

In de bloei van zijn leven!

Zo word je al eens nat als je een duurloopje maakt op Hemelvaartsdag zo denk je dat je nat gaat worden gezien de voorspellingen en zo is het het mooiste hardloopweer van de wereld. Ik was al ruim op tijd op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum. Ik weet niet wie of wat er mee loopt of dat er lopers van ver komen of alleen maar van onze club. Kan daarom beter maar wat vroeger zijn zodat ze zien dat er in elk geval iemand is waarvan ze weten dat die een stukje gaat lopen .
Om precies 8.00 u. kijk ik nog even in de verte of er nog eventueel auto’s of fietsers zie aankomen. Niks van dat alles dus van start met een groep van 15 mensen. Het is fris nog. Maar ook nog heel erg rustig. De enige mensen die we onderweg zien zijn een 4-tal vissers bij de Meuwel en een wandelaar op het wildviaduct. In de route van het eerste deel zitten nog al wat landweggetjes(karrenspoor) met bremstruiken in de berm. Ze staan volop in de bloei en ruiken echt heerlijk. Even later gaan we langs een pad waar de berenklauw aan het groeien is. Nu nog geen 30 cm hoog maar binnen nu en een maand meer dan manshoog. Ondertussen kwamen we ook nog langs de afvaldumping van vorige week nu niks meer van gezien. Toch de juiste actie ondernomen op mijn melding. Het wildviaduct over de trimbaan op en via het kabouterpad terug op de parkeerplaats. Precies 90’onderweg geweest.

Thee,frisdrank,broodjes krentenbollen, snelle jelles er zit van alles in mijn kratje. bij de militaire kampioenschappen van gisteren kregen de deelnemers en de medewerkers een lunchpakket. Bijna complete pakketjes verdwenen in de afvalemmers. Alles zat apart verpakt in plastic en wij hebben er vandaag nog profijt van.

over een maand meer dan manshoog!

Met een gehalveerde groep de tweede, een totaal andere, lus in. Het zonnetje komt erbij. De Maashorst op. Ook hier nog niemand te zien behalve dan de Schotse Hooglanders met heel veel kalfjes die de laatste weken geboren zijn. Leuk om daar tussendoor te struinen. Na een halfuurtje een drinkstop. Bij een wat langere duurloop met een groep stop ik gewoon ieder halfuur. Krijgt iederen rustig de gelegenheid om te drinken. Amper risico van te weinig drinken een weinig risico van jezelf te verslikken.
Het begrazingsgebied lopen we weer uit en gaan het bos in. Wie hier de laatste twee jaar niet meer is geweest herkent zich absoluut niet meer terug. Sommige stukken bijna veranderd in een maanlandschap.
Langzaamaan de kop weer richting huis zetten en als we weer van de trimbaan het kabouterpad op gaan is er aanzienlijk meer leven dan anderhalf uur geleden. Kindjes, vaders, moeders, opa’s en oma’s ze zijn er allemaal. Ik denk dat ieder kind in Uden en omgeving dit pad wel eens bezocht en gewandeld heeft. Sjan en ik kwamen er destijds al met onze kinderen zolang bestaat het al.

Op de parkeerplaats aangekomen heeft het tweede lusje 2′ langer geduurd dan het eerste. Ik ken weinig betere mogelijkheden om een Hemelvaartsdag te beginnen dan op deze manier. Arie,Nicole en ik liepen de volle afstand mee. Arie als training voor zijn Roparun met Pinksteren, Nicole voor haar afstandsrecord en ik om weer eens een stukje onderweg te zijn.

De thuisblijvers hebben weer wat gemist.