Zondagmiddag,
Het zit er nu eenmaal ingebakken dat ik voor 6.30 u. altijd wel op ben. Vaak lig ik dan al een uur wakker met het idee wat moet ik nu al op doen. Begint de training dan pas om 9.30 u. is er wel een tijd te overbruggen. Zeker als het dan zulk mooi weer is als vanmorgen wacht ik het niet heel lang af en vertrek ik naar Naat Piek een begin maar alvast een stukkie doen. Heel rustig lopend over de Maashorst lekker in het zonnetje. Wat een gevoel van vrijheid heb je dan toch. Zeker als mijn gedachten dan afdwalen naar Roparun waar ik een paar keer aan heb meegedaan ook ook weer in dit Pinksterweekend wordt gelopen.
Als je hier dan loopt besef je jezelf weer eens terdege in welke bevoorrechte positie je eigenlijk wel bent.
Na een uurtje ben ik weer terug en wacht op de mensen van de groep om de training te beginnen. Ik wil ze zeker een stukje laten zien waar ik net was. Eigenlijk is dat net iets te ver. Daarom loop ik tot halverwege en doe daar wat oefeningen en dan naar het punt waar dan de kern van de training plaatsvindt.
Ik heb een pad uitgekozen dat nu nog mooi in de schaduw ligt. Hoeft er niemand te klagen van vol in de zon te lopen. Elke loper krijgt een kegeltje mee. We lopen 2’op tempo dan fluit ik af en iedereen wandelt 10 passen verder en legt daar het kegeltje neer. Rustig terug dribbelen en daar gaan we weer. Lopen tot aan je kegeltje. Na 2′ fluit ik af en je weet dan of je te snel was, voorbij je kegeltje, of te langzaam, nog net voor je kegeltje. Leg je het ding weer 10 passen verder. Weer iets op het tempo erbij. Als je dit 5 keer herhaalt dan ligt je tempo aardig wat hoger dan de eerste keer.
Daarna de hele weg nog terug. Voor een aantal echt een stevige training.
Bij de thee kwamen de praatjes pas weer.