Hardlopen

Dinsdagavond,

Dit sluisje kwam in vanmorgen ook tegen.

Logisch eigenlijk dat ik gisterenavond niet meeliep met de duurloopgroep op maandagavond. Te druk met koffie maken en serveren. Dat heb je als Sjan jarig is. Druk ja…maar wel gezellig.
Dan vanmorgen maar eens op stap. Iets over 7 stap ik de deur uit. Niks gepland qua route of lengte. We zien wel. Het is niet bijzonder koud maar wel met een stevig windje. Mijn haar raakt er van in de war.
Als ik ongeveer 45’onderweg ben en net de heuveltjes van Bedaf gehad heb is het tijd voor een slokje drinken. Een nordicwalker komt ook net aangelopen. “Hoi..Tiny” zegt hij. Normaal gesproken ken ik best veel mensen maar hier moest ik het antwoord schuldig blijven. Ik wist echt niet wie hij was. Uiteraard wild ik hier meer van weten. Hij vertelde me dat hij oorspronkelijk uit Odiliapeel kwam dus mijn geboortedorp. Toen hij me zijn naam vertelde ging er bij mij wel een lampje branden. En het toeval wil dat een van de lopers bij ons uit de woensdaggroep zijn schoonzoon is. Dit zijn toch momenten die je niet moet laten lopen. Ik denk dat het meer dan 50 jaar is geleden dat ik hem ooit zag.
Even later op een van de heuvelruggetjes van Slabroek kom een jongedame tegen van de zondaggroep. Ze roept of ik weet hoe het met mijn loopmaatje Harrie is. Stoppen en even uitleggen dat er een omleiding in zijn been gemaakt moet worden omdat er een verstopping in een van zijn aders zit. Een operatie is deze of volgende week aan de orde. Nog een heel revalidatie traject te gaan.
Nog geen 2 km verder een jongedame met een hond aan de wandel. Ze sprak me aan of ik aan het trainen was voor een halve marathon. Nou…nee ik loop zo maar wat vertelde ik haar. Zij ging over twee weken de halve marathon van Maasdijk doen.

Zodoende lang onderweg geweest maar relatief weinig km’s gelopen. Minder toevallig was het natregenen in het laatste stuk.