Hardlopen

Donderdagmiddag,

Rustig de start afwachten!

Nu de drukte weer wat geluwd is was ik van plan om vanmorgen maar weer eens duurloopje te maken dat langer was dan twee uur. Daarvoor vertrok om iets voor 8.30 u en dan kon ik mooi een aanlooproute doen voordat ik op Bedaf ben. Op de parkeerplaats bij Poeskespad staan dan twee loopmaatjes die voor 90′ mee op stap gaan. Loop ik daarna naar huis dan zit ik in elk geval boven mijn beoogde doel van langer dan twee uur.
Even onderweg kom ik langs de Leijgraaf Wim tegen. Ik ken hen van de brandweer van vliegbasis Volkel waar hij destijds commandant was.Veel mee samen gewerkt maar ook veel samen gelopen. Mooi dat hij ook nog altijd bezig is.
Even verderop een jongeman en een jongedame. Steeds een stuk lopen en een stukje wandelen. Ik denk onder invloed van Evy. Op dit pad liggen een paar wildroosters en de jongedame neemt een aanloopje en springt zo over het rooster heen. In het voorbij lopen kreeg ze van mij de complimenten voor haar gracieuze sprong. Meteen moest ik linksaf.
Ben iets te vroeg bij de parkeerplaats en neem maar meteen alvast het eerste heuveltje. Er zullen er nog wel meer volgen denk ik want mijn loopmaatjes schuwen dit werk ook niet zo.

Wat ik al zei: “zij schuwen dit werk ook niet zo” Ik probeer toch om wat op kop te lopen dan heb ik de route enigszins in eigen hand want anders zie ik de bui al hangen. Nou is het zandverstuivingsgebied Bedaf in oppervlakte niet zo geweldig groot maar zwerven. Sowieso is het er pittig lopen maar je kunt het jezelf zo verschrikkelijk moeilijk maken. Binnen een half uur helemaal naar de “gallemieze” als je niet oplet.

Onderweg hebben we het ook nog over onze loopmaat Harrie gehad. Vandaag onder het mes voor een omleidingsader in zijn been. Ik hoop dat het binnen een paar maanden weer van de partij is. Dan zitten de 90’er op en mag ik nog naar huis. Zonder een omweggetje is het precies 5 km nog naar mijn huis. In de verte zie ik de dubbel kerktorens al. Daar moet ik naar toe. Nee…niet naar de kerk maar daar wel vlakbij.

Onlangs kregen we ’s morgens een ontbijtje ik scheef daar over in mijn blogje “Soms heb je dat” Vorige week kreeg ik daar nog een paar plaatjes van thuisgestuurd. Leuk!

Aangename onderbreking!