Archief voor juli, 2015

Volle maan!!

Geplaatst: 31/07/2015 in persoonlijk
Tags:,

Vrijdagmiddag,

Kleinzoon Bram!

Kleinzoon Bram!

Vertelde ik gisteren al dat ik tijdens onze lange duurloop al hulptroepen heb moeten inschakelen om onze kleindochter Sanne op te halen bij haar ouders als de bevalling van ons tweede kleinkind zich zou aandienen. Gisteravond nog eens even naar een statusupdate gevraagd. Niks aan de hand nog. Maar ja…het is volle maan en volgens de overlevering worden dan juist de meest kindjes geboren.
Dan tegen 21.30 u. een telefoontje of we toch Sanne nog even konden ophalen want het zou vannacht wel eens kunnen gebeuren. Het gevolg was dat Sanne pas tegen 23.00 u bij ons in haar logeerbed lag. Ze sliep overigens een gat in de dag. Je ligt als opa en oma wel te slapen maar als ik voor mezelf spreek ben ik vaker wakker dan doorgaans. Iedere keer denk je: “hoe zou het eigenlijk zijn?”
Dan tegen 7.30 u. een sms-je: “onze zoon Bram geboren alles gezond en goed, bel jullie straks wel even nu nog even proberen wat te rusten”  Een foto van onze kleinzoon was toegevoegd.

Ik geloof dat ze dit liefde op het eerste gezicht noemen. Vanaf het eerste moment is het een gevoel van “onvoorwaardelijk houden van”.

Straks op kraamvisite. Ik kijk er naar uit!

Advertentie

Donderdagmiddag,

Zover is het nog niet. Een maand te vroeg!

Zover is het nog niet. Een maand te vroeg!

In de aan loop naar haar marathon van Berlijn wilde Esther een 30 km duurloop maken op verharde ondergrond. Dat was het uitgangspunt. Oké…dat kan geregeld worden.De afspraak was gemaakt voor vandaag 30 juli niet beter wetend dat onze schoondochter zo rond 20 juli haar tweede kind dus ons tweede kleinkind ter wereld zou brengen. Het was evenwel wat anders toen ik er achter kwam dat 29 juli de uitgerekende datum was. Oei…dan was de afspraak maar op het randje.
Maar goed komt tijd komt raad zeg ik meestal. Ook deze keer zal dat wel goed komen. In elk geval al wat hulptroepen ingeschakeld. Altijd handig als je die achter de hand hebt.

Vanochtend om iets over 8.30 u. vertrokken we met Jos, Esther, Melanie, Michelle en ik voor die 30-er. De route ken ik inmiddels van buiten. Schitterende omstandigheden om te lopen ook. Zon, bewolking en bijna geen wind. In de eerste 5 km loop ik mee op kop. Al kletsend realiseer ik me dat het tempo aan de hoge kant gaat worden. Ho…de rem erop.
Bij Naat Piek zitten de eerste 5 km er op. Het volgende deel is op een paar stukjes na allemaal fietspad dat door het bos meandert. Bij 15 km maken we een stop. Tijd om wat te eten en te drinken. De Munse heide over. Die begint langzaamaan al iets paars te kleuren. Hele jonge struikjes beginnen kleur te krijgen.

Tja... er kwam wat water uit!

Tja… er kwam wat water uit!

Bij 20 km zien de dames hun kans schoon en maken een sanitaire stop bij het bezoekerscentrum De Maashorst. Jos en ik kletsen wat met een paar vakantiegangers over ons looptripje. Als de dames terug zijn gaan we op weg voor de laatste 10 km.  Het wildviaduct over en even later langs de manshoge berenklauwen die hun mooie witte kleur al weer kwijt zijn. In de verte zie ik al een paar wolken drijven.  Ze zijn donkerder dan die ik vandaag al zag. Je zou kunnen zeggen: “ik zie de bui al hangen”. Met nog 3 km te gaan begint het te regenen. In het begin nog niet al te veel. De druppels worden groter en hun aantal niet minder. Dit heet in gewoon Hollandse bewoordingen een stortbui. Bij het draaien naar de Leijgraaf toe staat een stel fietsers te schuilen onder een boom of dat ze uiteindelijk beter af zijn dan wij dat waag ik te betwijfelen. Wij komen in elk geval korter bij huis en als zij blijven staan zij zeker niet.
Tot op de draad nat maken we ons duurloopje af. Zeldzaam zo nat als we werden.

Maar een douche, een handdoek, droge kleren, een kop koffie en een stuk vlaai is de nattigheid al lang weer vergeten. Wat een heerlijke duurloop is het geweest.

Dinsdagmorgen,

Foto van Fransje.

Foto van Fransje.

Wat kun je verwachten zo midden in de vakantie. Zal ik mijn eentje staan of heb zijn er toch nog wat loopmaatjes die mee op stap gaan voor een duurloop van bijna 2 uur. De opkomst viel me alleszins mee. Om 19.00 u vertrokken met een groep die 12 mensen groot is. Van te voren had ik wel al in grote lijnen bedacht welke richting ik uit zou gaan. In elk geval zou het, voor een deel tenminste, een route gaan worden waar ik al een paar jaar niet meer geweest was.
Nu weet ik dat er inmiddels paadjes zijn bijgekomen. MTB-ers? Lopers? Wandelaars? In elk geval ze zijn er. Smalle paadjes ook. Plassen dat viel wel mee. “Hier zijn we nog niet vaak geweest” hoorde ik achter me. Ik denk dat de meeste in deze groep hier nog niet eerder waren. Uiteindelijk zien ze waar we uitkomen. Een hekje door en een wildrooster over staan we in het begrazingsgebied. Weliswaar nog een stuk van huis maar wel herkenbaar. Langs de stroom afrastering weer de kop op huis aan. Oei…dat zal niet helemaal gaan. Er staat een enorme grote kudde Schotse Hooglanders met een groot aantal kalfjes. Hier vliegen HF’s naar boven. Dat moet een omtrekkende beweging gaan worden want dwars er doorheen is geen optie. Maar er is geen pad! Dan dwars door het gebied. Een km over het ongelijke terrein met redelijk hoog gras dat is net zo zwaar als een heuveltraining maar wel leuk.
Ik kijk eens op mijn klok. Waarschijnlijk niet terug binnen de tijd die op het programma staat. Nog even een drinkstopje maken en dan voor het laatste stuk naar ons startpunt.

Iets langer (5′) dan de planning zijn we weer terug. Goeie benen waar ik vandaag op liep die mogen ze me iedere keer wel leveren. Een zwerftochtje van 17 km.

De foto die hier bij staat werd onlangs gemaakt door een loopster (Fransje) van de zondaggroep. Ik vind hem prachtig.