Donderdagmiddag,
Die zou je wat vaker moeten zien te vinden
Ik zie ze binnenkomen een week of wat geleden. Een jongedame niet zo groot ook niet klein en behoorlijk gespierd. Hoe oud of hoe jong? Gevaarlijk terrein om een leeftijd te schatten van dames. Het is net als als bij mijndemontage knip je het grijsachtigblauwe draadje of knip je het blauwachtiggrijze draadje door. Bij een van de twee krijg je een explosie. Ze is nieuw en ik loop naar haar toe en stel me voor. Een aantal dingen wil ik van haar weten. Op de eerste plaats haar loopervaring. Want je kunt haar wel meenemen op het inlooprondje van 2.5 km maar even zo goed is dat veel te hoog gegrepen. In dit geval dus niet want ze vertelde me dat onlangs een HM gelopen had waar ze nog geen 1:50′ voor onderweg geweest was. Een PR op 10 km van 46′ Nou dat inlooprondje zou dus wel lukken.
Bij de kern van de training mag ze de helft doen van de rest van de groep. Op een baan lopen is sowieso al anders en ze is dan wat eerder klaar en geeft mij dat de gelegenheid om haar wat bij te kletsen over de club en de gang van zaken bij de woensdagavondgroep in het bijzonder en over het schema dat de groep dan loopt. Maar belangrijker nog op welk tempo dat er gelopen dient te worden en waar dat we dan vandaan toveren.
Tijdens de kern die zij loopt even met mijn collega’s gekeken op welke technische zaken we de komende weken op te letten hebben. Er valt nog wel wat te winnen.
Nu een aantal weken verder en kennen we meisje M. inmiddels wat beter. Tijdens ons inlooprondje gisteren liep ik bij haar in de buurt en ik vroeg welk cijfer ze haar geduld zou geven op de schaal van 0 tot 10 waarbij een 10 zeer geduldig zou betekenen. Wat ik zelf al gedacht gehad zei ze me heel spontaan: “ik denk een twee”
mijn antwoord was: “gaan we daar de komende tijd aan werken zodat we dat cijfer wat hoger krijgen tenminste op loopgebied”
Stukjes met pit!
Tijdens de korte kern van gisteren koppelden we meisje M. aan een paar loopsters waarvan wij wisten als ze daar bij blijft gaat ze zeker niet te snel. Maar wat denk je? Nog niet eens halverwege de eerste serie van vier lag ze al bijna 100 m vooruit. Ho…stop meisje M. dat was niet de afspraak. “Ja….maar het liep zo lekker”. Mijn ja…maar was: “dat je wil je toch blijven doen”. Oké…ik ga mijn best doen.
Ik ben er heilig van overtuigd dat deze jongedame straks de straatstenen uit de weg loopt als mijn collega’s en ik haar rempedaal weten te vinden. En de remschoenen liggen ergens in het geduldkastje.
Vanmorgen zelf een duurloop gemaakt van nagenoeg 25 km. Naarmate de tijd vorderde werd het nog aardig warm.
Hardlopen 