Zondagmiddag,
Fleurig en herrie
Ieder jaar een terugkerend feest “de kermis”. Een feest met een paar pleinen vol met attracties. Het ene nog wilder en hoger en kleuriger dan de ander. Ben je er vlak bij dan verga je ook nog van de herrie. Alhoewel een oliebol laat zich nog wel goed smaken dat is het enige wat ik er van zal zien en ervaren. En het duurt ook maar even 10 dagen lang.
Maar al die attracties hebben vervoer en huisvesting nodig. Vrachtwagens, aanhangers, caravans en campers. Dus daar moet ergens plaats voor zijn. Tja…en dat is nou precies voor de deur van onze atletiekbaan. Dat betekent in de praktijk dat onze baanbezoekers op een heel andere plaats parkeerruimte moeten zien te vinden.
Voor mij een reden om de baantrainingen even een paar minuutjes later te beginnen anders liggen er al een aantal op achterstand. Ook ieder jaar doen we een poging om een tweetal parkeerplekken vrij te houden voor eventueel hulpverlenend verkeer maar ook ieder jaar wordt er niet gesnapt dat dan niet alleen de parkeerplekken vrij moeten zijn maar ook de weg om de parkeerplaatsen te bereiken. Kennelijk is het een gevecht tegen de bierkaai. Gelukkig hebben we nog steeds voor een alternatieve toegang kunnen zorgen zodat de veiligheid toch gewaarborgd is.
Maar in het bos hebben we daar vanmorgen geen last van. Wat me vanmorgen wel verbaasd deed staan dat er zo’n grote groep was komen opdagen. Ik ging er vanuit dat nu in het zuiden de vakantie was begonnen dat de groep klein zou zijn. Allerminst! De opkomst was sowieso al hoog en er kwamen nog wat verrassingen bij. Een jongedame keerde terug na een blessureperiode van bijna twee jaar. Een jongeman weer aanwezig na een jaar en een drietal mannen die op zondag nog nooit meeliepen. Werk aan de winkel dus.
Hard laten werken dan is het het snel rustig.
Hardlopen 