Archief voor 30/07/2015

Donderdagmiddag,

Zover is het nog niet. Een maand te vroeg!

Zover is het nog niet. Een maand te vroeg!

In de aan loop naar haar marathon van Berlijn wilde Esther een 30 km duurloop maken op verharde ondergrond. Dat was het uitgangspunt. Oké…dat kan geregeld worden.De afspraak was gemaakt voor vandaag 30 juli niet beter wetend dat onze schoondochter zo rond 20 juli haar tweede kind dus ons tweede kleinkind ter wereld zou brengen. Het was evenwel wat anders toen ik er achter kwam dat 29 juli de uitgerekende datum was. Oei…dan was de afspraak maar op het randje.
Maar goed komt tijd komt raad zeg ik meestal. Ook deze keer zal dat wel goed komen. In elk geval al wat hulptroepen ingeschakeld. Altijd handig als je die achter de hand hebt.

Vanochtend om iets over 8.30 u. vertrokken we met Jos, Esther, Melanie, Michelle en ik voor die 30-er. De route ken ik inmiddels van buiten. Schitterende omstandigheden om te lopen ook. Zon, bewolking en bijna geen wind. In de eerste 5 km loop ik mee op kop. Al kletsend realiseer ik me dat het tempo aan de hoge kant gaat worden. Ho…de rem erop.
Bij Naat Piek zitten de eerste 5 km er op. Het volgende deel is op een paar stukjes na allemaal fietspad dat door het bos meandert. Bij 15 km maken we een stop. Tijd om wat te eten en te drinken. De Munse heide over. Die begint langzaamaan al iets paars te kleuren. Hele jonge struikjes beginnen kleur te krijgen.

Tja... er kwam wat water uit!

Tja… er kwam wat water uit!

Bij 20 km zien de dames hun kans schoon en maken een sanitaire stop bij het bezoekerscentrum De Maashorst. Jos en ik kletsen wat met een paar vakantiegangers over ons looptripje. Als de dames terug zijn gaan we op weg voor de laatste 10 km.  Het wildviaduct over en even later langs de manshoge berenklauwen die hun mooie witte kleur al weer kwijt zijn. In de verte zie ik al een paar wolken drijven.  Ze zijn donkerder dan die ik vandaag al zag. Je zou kunnen zeggen: “ik zie de bui al hangen”. Met nog 3 km te gaan begint het te regenen. In het begin nog niet al te veel. De druppels worden groter en hun aantal niet minder. Dit heet in gewoon Hollandse bewoordingen een stortbui. Bij het draaien naar de Leijgraaf toe staat een stel fietsers te schuilen onder een boom of dat ze uiteindelijk beter af zijn dan wij dat waag ik te betwijfelen. Wij komen in elk geval korter bij huis en als zij blijven staan zij zeker niet.
Tot op de draad nat maken we ons duurloopje af. Zeldzaam zo nat als we werden.

Maar een douche, een handdoek, droge kleren, een kop koffie en een stuk vlaai is de nattigheid al lang weer vergeten. Wat een heerlijke duurloop is het geweest.

Advertentie