Hardlopen

Vrijdagmiddag,

Kleinzoon Bram!

Vertelde ik gisteren al dat ik tijdens onze lange duurloop al hulptroepen heb moeten inschakelen om onze kleindochter Sanne op te halen bij haar ouders als de bevalling van ons tweede kleinkind zich zou aandienen. Gisteravond nog eens even naar een statusupdate gevraagd. Niks aan de hand nog. Maar ja…het is volle maan en volgens de overlevering worden dan juist de meest kindjes geboren.
Dan tegen 21.30 u. een telefoontje of we toch Sanne nog even konden ophalen want het zou vannacht wel eens kunnen gebeuren. Het gevolg was dat Sanne pas tegen 23.00 u bij ons in haar logeerbed lag. Ze sliep overigens een gat in de dag. Je ligt als opa en oma wel te slapen maar als ik voor mezelf spreek ben ik vaker wakker dan doorgaans. Iedere keer denk je: “hoe zou het eigenlijk zijn?”
Dan tegen 7.30 u. een sms-je: “onze zoon Bram geboren alles gezond en goed, bel jullie straks wel even nu nog even proberen wat te rusten”  Een foto van onze kleinzoon was toegevoegd.

Ik geloof dat ze dit liefde op het eerste gezicht noemen. Vanaf het eerste moment is het een gevoel van “onvoorwaardelijk houden van”.

Straks op kraamvisite. Ik kijk er naar uit!