Donderdagmiddag,
Normaliter is het niks lastig lopen met een bril op je neus. Voor mij is het is en elk geval beter lopen met bril dan zonder want heb ik hem niet op dan zie ik echt te weinig. Maar wanneer is het dan wel lastig? Als het regent of als het koud is dan worden de moeilijkheden wat groter. En het maakt ook nog een levensgroot verschil of dat het gewoon regent of dat er van die miezer regen valt. Bij de laatste gaan de glazen echt helemaal dicht zitten en is het effect nagenoeg hetzelfde als zou ik geen bril dragen. Een pet met een klep wil nog wel een beetje helpen om je glazen wat droog te houden.
Gisterenavond bij de baantraining en vanmorgen bij m’n duurloopje was er zo’n regentje dat de glazen dicht timmert.
Ook als het koud is dan kun je soms met je uitademingslucht je brillenglazen ook helemaal laten beslaan. Vaak is dat maar kort want als je in beweging blijft is die ook zo weer schoon. Maar oei…als je ergens naar binnen gaat waar het warm is dan ben je plotseling aardig gehandicapt met je matglazen. De enige manier om dan nog enigszins iets te zien is je bril op je hoofd te schuiven totdat de glazen ongeveer op de binnen temperatuur zijn.
Maar door de bank genomen heb ik meer profijt van het lopen met een bril dan zonder. Ik kan zonder bril niet eens op mijn klok kijken nou ja….kijken wel maar ik zie er niks van.
Hoe het lopen is met lenzen in kan ik niks over zeggen gewoon omdat ik daar niks over weet wat ik wel denk is dat als je een stofje achter je lens krijgt dat het lopen dan ook voor even afgelopen is. Schoonmaken is dan waarschijnlijk de enige optie.
Het allergemakkelijkste is het als je ogen zo goed zijn dat je het zonder hulpmiddelen afkunt.
Maar ja…roeien met de riemen die je hebt. Mijn vader zei destijds altijd: “a ge mi oeie erremoei gene road wit dan ben’de nie wèrd de ge um hè’d”
Ik vond intervaltrainingen met bril ook niet handig, omdat de glazen bij mij ook beslaan als ik flink loop te zweten en dan ineens rustig aan ga doen.
Na anderhalf jaar hardlopen met bril ben ik overgestapt op lenzen en ik wil niet meer terug. Gelukkig ook geen last van stofjes erachter.
Hier dezelfde problemen, maar moet er niet aan denken dat ik zonder bril loop. Zelfs de mudruns loop ik met bril op, maar dan wel met een touwtje vast achter het hoofd. Anders raak ik hem misschien kwijt wanneer ik weer in een sloot spring. En wanneer hij vuil is van de modder is er altijd wel ergens een beekje of plasje water waar ik de grootste klodders modder af kan spoelen.
Herkenbaar Tiny! Gisterenavond bij de mariniersrun van de RRC was ik blij met de lampjes van mijn voorgangers waar ik achteraan kon lopen. Zelf zag ik niet zoveel door mijn matglazen bril.
Ik gebruik tegenwoordig vaak een zonnebril tegen de wind om tranen te voorkomen. In de regen heb ik het nog niet uitgeprobeerd.
Groetjes,
Dorothé
Als tijd er echt toe doet programmeer ik het schema in op het horloge. Het is namelijk niet alleen het gezicht dat afneemt bij mij, maar ook het concentratievermogen en het overzicht over wat ik aan het doen ben. De piepjes en trillingen dienen als geheugensteun. Dit maakt ruimte vrij in mijn aandacht voor een betere uitvoering van de oefeningen, iets waar technologie niet goed in is, maar mensen des te beter.
Ik vind het al helemaal niks als mijn zonnebril een beetje beslaat door vocht in de lucht of door mijn eigen zweten. Dus ik heb groot respect voor iedere loper die met bril het zicht onder alle omstandigheden goed scherp weet te houden 👍