Hardlopen

Donderdagmiddag,

Mijn vriend de wind.

Eigenlijk kun je wel zeggen dat hij het hele jaar door actief is”de wind” maar vaak in het najaar op zijn heftigst en wordt dan al vaak niet wind maar storm genoemd. In dit najaar is het niet veel anders dan gewoonlijk en hij is gewoon present en “aanwezig”. Loop je een wedstrijd dan kan die factor aardig van invloed zijn op je eindtijd. Maar daar heb je nu eenmaal mee te dealen en je hebt er geen invloed op daarom zijn wedstrijden ook bijna net te vergelijken. Er is geen standaardnorm voor de omstandigheden. Je kunt je er zorgen over maken maar het een factor waar je niks geen invloed op hebt en als zodanig te accepteren.

Ook met trainingen heb je op de wind geen invloed maar dan ligt de benadering van de wind, zeker voor mij, toch op een iets ander vlak. Tijdens mijn trainingen vind ik de wind mijn beste trainingsmaat. Er is er niet een die je in een en dezelfde trainingen je op allerlei verschillende niveau’s laat trainen. loop je met de wind mee dan gaat je snelheid gewoon ongemerkt naar boven net of het lopen je geen moeite kost je lijkt te vliegen. Maar er zit wel een addertje onder het gras want je bent wss warm gekleed en met het windje mee en de hogere snelheid koel je niet zo snel. Je temperatuur loopt al vlug op.
Loop je met de wind tegen valt je tempo weg. Het kost kracht om vooruit te komen om ook maar iets dat op tempo lijkt in stand te houden. Van een oplopende temperatuur heb je niet eens heel veel last want je trainingsmaat koelt goed. Vaak ook is je trainingsmaat niet gelijke kracht. Blaast hij op sommige ogenblikken hoog van de toren is het op een ander moment zo dat het lijkt alsof hij een adempauze heeft tot de volgende vlaag. Het geeft jou net de gelegenheid om iets te herstellen om om de volgende aanval te kunnen doorstaan.
Ik vind het altijd een enorm leuk spel om dat te spelen met mijn trainingsvriend “de wind”. Van de gedachte dat ik van hem kan winnen daar ben ik al lang vanaf gestapt dat is een illusie die je vergeten kunt. Neem maar eens de kustmarathon van 2009. Windkracht 10 vol op je snufferd. Niet vooruit te branden.
Het kan nog slechter want een paar jaar geleden ging de marathon van Terschelling gewoon niet door omdat mijn vriend te hoog van de toren blies.

Ik loop graag met de wind. Wedstrijdtijden leg ik naast me neer en loop. Bij trainingen speel ik het spel zoals ik al zei. Het enige wat mij aan het twijfelen kan zetten om wel of niet te gaan bij stormachtige omstandigheden is de vraag, is het het veilig of niet? Kan ik de vraag met ja beantwoorden dan ben ik al weg!!

Zo liep ik vanmorgen mijn duurloop samen met mijn beste trainingsmaat.