Dinsdagmiddag,
Sinterklaas heeft zijn hielen nog maar amper gelicht of de wereld veranderd van de ene dag op de andere in een kerstwereld. Etalages worden in een dag tijd omgebouwd en alles ademt meteen Kerst. Overal zie je weer kerstbomen opgetuigd worden en sfeerverlichting opgehangen worden.
Nou moet ik zeggen het is niet mijn ding. Oja…bij mij thuis komt ook een kerstboom te staan en ik mag nog meehelpen om hem te versieren ook. Een boom optuigen en verlichting aanbrengen is net als in de zomer samen een tent opzetten een regelrechte relatiebestendigheidsproef. Nou ja…in het verleden was dat wel zo maar nu na bijna 45 jaar lukt dat inmiddels wel. Het gaat er in elk geval een stuk rustiger aan toe dan in dit filmpje.
Wat ook wel een rol speelt met het kerstgevoel van dit jaar is dat de temperatuur tot aan vandaag toe wel op een vroege lente lijkt. Gisteren liepen we met een een groep een rondje van anderhalf uur en het had best met een korte broek en korte mouwen gekund zo warm was het nog wel.
Voor het eerst in de winter(lente) seizoen liepen we een rondje Hemelrijk. Een rondje dat je iedere week met een lusje groter kunt maken. Het rondje van gisteren was er eentje van ruim 14 km. Je kunt er iedere keer een lusje aan breien en met de langste route ben je 26 km onderweg.
In het verleden liep ik dat nog wel eens maar met de groep beperken we het tot iets over de 20 km. Zijn we weer op die afstand dan is de groep weer klaar voor een halve marathon in het voorjaar.
Ik vind het altijd een heerlijke route. Vanaf mijn vroegste jeugd was dit ons speelparadijs. Waar nu de grindgaten van het hemelrijk zijn dat was vroeger (jaren’50) een vuilnisstort. Illegaal of legaal? Dat zou ik niet weten maar er was wel altijd wat te beleven. Daarna is het gebied een zand- en grindwingebied geworden. Jarenlang hebben ze hier asfaltbeton gedraaid. Nu is het het een goedlopend recreatiepark. Ook in het bos daar kende ik ieder plekje, ieder paadje, ieder huis… ja…bijna iedere boom.
Op asfalt lopen in de winter is minder leuk maar als het dan toch moet dan het liefste maar op een plek waar ik goede herinneringen heb liggen.