Hardlopen

Woensdagmiddag,

Driekoningen, vroeger zo’n 50 jaar geleden binnen de katholieke kerk afgeschaft als feestdag en werd er weer een vrije dag ingeleverd. Maar voor mij bleef het altijd een feestelijke dag, mijn verjaardag.
Als je dan jarig bent heb ik nog wel eens de neiging om achterom te kijken hoe het was korter of al wat langer geleden. Dat deed ik vanochtend ook en mijn gedachten gingen terug naar 10 jaar geleden naar het jaar dat ik 60 werd.
De zaterdaggroep bestond toen net een paar jaar. De groep was nog niet zo groot dat er twee of drie trainers nodig waren om dat in goede banen te leiden. De groep wist van mijn verjaardag en wilde dat niet ongemerkt voorbij laten gaan. Na afloop van de training was er koffie met iets lekkers erbij. Nou liep er in de groep destijds een jongedame waarvan ze wisten dat ze aardig gedichten kon schrijven en de groep had aan haar gevraagd om voor mij een gedicht te schrijven. Ze schreef er zelfs twee en kon eigenlijk geen keuze maken welke van de twee ze nou het leukst vond. Ik kreeg ze allebei. Vanmorgen las ik ze nog eens terug en dacht bij mezelf ik hoef alleen de getallen maar te veranderen en ze zijn onverkort tot op de dag van vandaag nog steeds actueel. Lees maar eens.

Gisteren 60 jaar

Rennen, rennen, rennen,

Langs huizen, mensen, herinneringen

Momenten van plezier, genoegen, stilstaan en doorgaan

Dwalen door heden en verleden

Dat was, is, te geven, begrijpen, ontvangen, beleven

Aantal vragen beantwoord, aantal nog open

En nog is het een mysterie wat zal komen

Steeds op zoek naar een nieuwe wereld

Om te groeien, ervaren, begrijpen

Een geest vol levenslucht en kracht

Een geest die geen moment stil wil staan

Een geest vol humor, toch gevoelig en verstilt

En plots sta je daar

Sta je daar waar je nog niet eerder bent geweest

Zie dat je eigenlijk niks bent verandert

Toch is er steeds iets toegevoegd

Loop je verder

Want het is nog niet genoeg

Er is nog zoveel meer te beleven

Rennen, rennen, rennen,

Tot je benen niet meer kunnen

Een glundering

Ja, het is waar

Gisteren

Gisteren werd je 60 jaar.

Het tweede gedicht of was het het eerste?

Tiny

Als je lang genoeg rent

Vind je steeds weer een stukje van jezelf

stap voor stap

Geef je richting aan je leven

Richting aan degene de je was, bent

en zult zijn.

Als je lang genoeg rent

Vind je het positieve

Om kracht uit te putten voor jezelf en voor anderen

zo geef je door jouw wezen

Jouw liefde en vriendschap

een hart van enthousiasme.

Als je lang genoeg rent

Rennen anderen met je mee

Anderen die jou zien zoals je werkelijk bent

anderen die jou daarom bewonderen

En het is toch waar

Gisteren werd jij  60 jaar.

Zeg nou zelf. Ze blijven actueel en eerlijk is eerlijk ik kon ook niet kiezen.