Donderdagmiddag,
Zo aan de vooravond van een van de meest aansprekende marathons van Nederland, die van Rotterdam. Gaan mijn gedachten nog eens terug naar de jaren dat ik ook liep in de Maasstad. Mijn allereerst in 1993, toen nog niet over de Erasmusbrug, je ging toen 2 keer over de Willemsbrug. Ook het tijdstip van de start was heel anders. Net in de middag om 13.00 u. was het startschot maar ook toen al wel met Lee Towers. Of het zo moest zijn dat het startkanon een gat in de lucht schoot weet ik nu nog steeds niet wat ik wel weet dat het vanaf de start tot en met de finish heeft geregend. Wat had ik het koud destijds. Wat ik ook nog steeds niet snap hoe men in vredesnaam een uitslag kon opmaken want door de overvloedige regen waren bijna alle barcodes van de startnummers afgeregend. De hele route was er mee bezaaid.
Maar goed mijn missie van mijn eerste marathon was geslaagd.
Het jaar daarop waren de weersomstandigheden, zo leek het althans, veel beter. Alleen waar ik dan geen rekening mee had gehouden was de grootste beginnersfout die je kunt maken. Veel te hard van stapel lopen. De eerste 15 km doorkomen onder een uur dat was iets teveel van het goede. Het uiteindelijke verval viel dan nog niet eens tegen. Deze editie was ook de eerste die over de Erasmusbrug ging.
Vervolgens komt er een periode van nagenoeg 15 jaar waarin ik helemaal geen marathons liep terwijl het aantal km’s dat ik per jaar weg tikte niet veel minder was in al die jaren. Waarom dan geen marathon? Nou ja…het kwam er gewoon niet van. Tot ik door wat bijzondere omstandigheden in 2008 voor het eerst me weer eens aan een marathon waagde.
En dan in 2009 maakte ik met mijn zonen de afspraak om samen Rotterdam eens te doen. Ik vond heel bijzonder om zo met je zoons aan de start te staan dan krijgt “you never walk alone” wel een iets apartere betekenis. Het werd overigens niet helemaal de marathon die ik me voor ogen had.
Voor mezelf wel eentje die in de tweede helft een halve minuut sneller werd gelopen dan de eerste helft. Duidelijk een betere indeling dan in 1994.
Ouder? Bezadigder? Minder driest? Wie zal het zeggen.
Leuk om te lezen over wat is veranderd en wat is gebleven.
Denk dat 2008 het jaar was dat Vincent zijn eerste liep en ik vol bewondering supporterde. En zie mij nu. Bijna aan de start van mijn 10e!