Hardlopen

Woensdagmorgen,

Gisterenavond bij velen verkeerd gevallen?

Koningsdag ik moet er nog steeds aan wennen ben nog steeds geneigd om Koninginnedag te zeggen. Dat zal ook nog wel even zo blijven denk ik. Maar goed eens zal de gewenning wel daar zijn. Nou valt het dit jaar op woensdag de dag waarop ik een groep te trainen heb op de baan in de avonduren. Maar met de groep en met mijn collega’s afgesproken om deze baantraining te skippen. Sowieso zou je er zelf de hele dag er rekening mee moeten houden en je weet tenslotte maar nooit hoe zo’n dag gaat verlopen. Ook de lopers hebben hetzelfde probleem.
Als alternatief hebben we aangeboden om daar voor in de plaats in de ochtend een training te verzorgen in het bos. Nou wist ik wel dat de animo hiervoor niet zo heel groot zou zijn want de aanvangstijd stond op 8 uur. Doe je dat niet en begin je later komt er ook niemand want dan is de hele ochtend ook al naar de vaantjes.

Maar goed vanmorgen met een groepje van 4 aan het vertrek. Rustig een 20′ inlopen naar de blokhut annex “roestbak” De kunstenaar zal me dat wel niet in dank afnemen. Na wat oefeningen een klein rondje verkend dat zo dadelijk wel wat voor vermoeidheid zal gaan zorgen. Een rondje met een inspanningstijd van amper een minuut met twee klimmetjes en een van de afdalingen door mul zand. Goed dat we een verkenning deden want er hingen een paar takken hinderlijk in de weg.

De Roestbak!

Dan mogen we los. Het eerste rondje stevig op tempo en vervolgens een rondje rust. Dan voor twee rondjes tempo gevolgd door een rustig rondje. Je vergist je in het herstelrondje want er zitten ook in een rustig rondje twee klimmetjes. Daarna werden het drie rondjes op snelheid. Na deze inspanning kreeg ik de opmerking: “dit is veel heftiger dan een baantraining”  Ik kan niet veel anders dan ze gelijk geven.

Na enige minuten hersteltijd lopen we naar het einde van de heuvelrug nabij “Baarle Warschau” Een camping, die zo niet heet, maar dit predicaat kreeg omdat er een kleine dertig jaar geleden zoveel Poolse gastarbeiders gehuisvest waren.
Deze heuvelrug, op tempo een inspanningstijd van zo’n 5-6′, lopen en op ieder stukje dat ook maar enigszins oploopt dan aanzetten en op snelheid naar boven. De stukken naar benden rustig. Ik schat dat je tenminste 20 keer van tempo wisselt.
Daarna weer rustig uitlopend naar Naat Piek. Een training van bijna 90′ wel koud maar droog en zelfs het zonnetje scheen.

De nietkomers hadden ongelijk.

En weet je wat ik nou zelf zo leuk vond ik kon gewoon meedoen geen enkele last meer van de Koning van Spanje.