Zondagmiddag,
Vier landen punt.
Ik heb het ongetwijfeld al eens vaker gezegd dat wij als lopers in deze omgeving ons in een bevoorrechte positie bevinden. Op nog maar amper een paar km van huis en je loopt zo of Bedaf op of de Maashorst in.
Trainingen kun je er doen in alle soorten,maten en variaties. En of je nou met een groep doorgewinterde lopers of met een groep bent die een wat minder grote actieradius hebben dan maakt niet zoveel verschil. Die ervaring mocht ik vanmorgen weer aan den lijve ondervinden.
Bijna een uur eerder dan dat de training met de groep zou beginnen was ik al op weg. Noem het een soort van routeverkenning vooraf.
Ik had het plan om vanmorgen voor een groot deel langs de afrastering van het afgezette deel van het begrazingsgebied te lopen. Ik wilde weten hoe het pad erbij lag. Het moet niet al te lastig, nat en drassig zijn anders wordt het een eenmalige exercitie en sta ik volgende week alleen.
Een minuut of 10 voordat de training begint ben ik weer terug bij het verzamelpunt. Mijn plan getrokken.
Een kwartiertje inlopen. Niet het gemakkelijkste pad maar het is inlopen en het gaat niet snel. Wat oefeningen doen en ons pad weer vervolgen voor een kwartiertje. Ook hier weer enige oefeningen en een paar versnellingsloopjes.
Vervolgens over naar de kern van de training. Een minuut in een stevig tempo lopen en na die minuut keert iedereen weer om behalve de achterste lopers. Ik leg iedere keer weer uit hoe de route verder loopt. Als we dit een keer of 10 herhaald hebben is het voldoende. En voor dat de groep het eigenlijk in de gaten heeft waren ze op plekken waar ze nog bijna nooit kwamen. Glunderende gezichten.
Maar ja we moeten ook nog terug naar huis. Ook dit doen we in een aantal etappe’s met wat stops om enige oefeningen te doen.
Nee…de wisenten en de Exmoorpony’s hebben we vanochtend niet gezien maar afgelopen week maakte Peter van de Braak dit filmpje. Geloof me ik kijk er naar uit dat het hele gebied weer open gaat.
Hardlopen 