Donderdagavond,
De Slachtemarathon, een manifestatie die maar eens in de 4 jaar wordt georganiseerd. In 2004 liep mijn oudste zoon eens mee. Naderhand vertelde hij me: “pa, als je ooit eens een mooie marathon wilt lopen moet je hier eens aan meedoen”. Door welke omstandigheden ik in 2008 niet hieraan meedeed dat weet ik niet meer. In elk geval ik liep er niet.
In 2012 een herkansing en schreef ik in. Nooit geen spijt van gehad overigens en niet alleen omdat ik bij de aow-ers op het podium stond maar gewoon omdat het een mooi evenement was.
En dan kun je na afloop wel heel resoluut zeggen over 4 jaar ben ik weer van de partij maar of dat allemaal maar zo gewoon of logisch is. In 4 jaar tijd kan er zoveel gebeuren. Dat kan uiteraard bij iedere leeftijd maar het risico dat neemt met de leeftijd zeker wel toe.
Maar goed nu inmiddels 4 jaar verder heb ik toch weer ingeschreven en het lijkt er op dat ik er weer klaar voor ben. Vanmorgen mijn laatste lange duurloop gelopen en nu twee weken rustig aan dan zou hen moeten kunnen.
Voor een scherpe tijd gaan? Nee…absoluut niet. Rustig van start misschien wel met een mooie groep en onderweg genieten van de omgeving en de kunstuitingen.
Dat het een lange dag gaat worden is iets dat buiten kijf staat. Ik ga in het Friese niet overnachten maar midden in de nacht vanaf thuis vertrekken. Mijn auto parkeren in Raerd en met de bus verder naar de waddenkust om daar van start te gaan. Na de finish even opfrissen en wat eten en weer terug naar het Brabantse. Vorig keer was ik om iets voor 4 uur in de middag weer thuis.
Maar hoe het deze keer allemaal gaat verlopen?
Laat maar komen!!
We gaan het over een dikke 2 weken meemaken en wie weet hoe we er over 4 jaar bijzitten, we gaan er nu van genieten!