Archief voor juli, 2016

Zondagmiddag,

Een mooie houten wisentenkop

Een mooie houten wisentenkop

Ben je een training aan het verzorgen van een grote groep dan is het vaak lastig om de aandacht te hebben van de hele groep. Trainingen met een groep daar is het sociale gehalte zo hoog van dat moet je eigenlijk ook niet willen om dat te doorbreken. Je kunt er wel wat op verzinnen zonder dat de groep het eigenlijk in de gaten heeft. Kijk… bij het rondje inlopen maakt het eigenlijk geen donder uit hoeveel er ook geklets wordt. Absoluut een belangrijk deel van de training. Uit trainingstechnisch oogpunt uit gezien hoe meer er gekletst wordt des te lager ligt het tempo. Er wordt dus niet te snel ingelopen anders moet je hier de teugels al aantrekken.
Eenmaal weer terug op de baan en je gaat met de oefeningen aan de gang dan is het lastiger dat je niet helemaal de aandacht hebt. Als ik met “jumping jacks” begin dan is het vlug stil want ze weten dan dat er een serie aankomt waar je moe van wordt zeker als je daar ook nog bij kletst. We beginnen met 10 vervolgens 20, 30, 40 en 50 stuks. Bloedsomloop, hartfrequentie omhoog. Geluidsvolume aanzienlijk omlaag.
Nadien heb je bijna het spreekrecht voor jezelf.

Precies hetzelfde met de loopscholingsoefeningen. Je legt uit en doet een oefening voor. Je merkt dat zij die achter in de rij stonden maar wat doen. Ze hebben niks gehoord van wat je zei of wat er te doen stond. Je laat twee keer de achterste in het rijtje beginnen met de oefening. Mond vol tanden want ze weten absoluut niet wat ze doen moeten. Volgende keer zijn bij de les.
Ook hier regelt dat zichzelf.

Soms is ons pad bijna overwoekerd met braamstruikjes

Soms is ons pad bijna overwoekerd met braamstruikjes

Geldt precies hetzelfde als met een groep aan het inlopen of een duurloop aan het maken bent. Je hebt al een paar keer gevraagd aan de koplopers om het tempo niet op te voeren. En ik weet ook wel misschien heb ik de verkeerde lopers wel op de kop staan. Maar goed ik kan ze nou niet van die positie afhalen dan staan ze te opzichtig in hun hemd. Mijn kans komt wel. Lopen ze een kruising voorbij dan laat ik bijna de hele groep passeren en roep vervolgens dat we hier rechts- of linksaf moesten.
De laatsten zullen de eersten zijn en de eersten zullen het laatste zijn.

Bij het duurloopje vanochtend met mijn zoon hebben we daar weinig moeite mee. In ganzenpas daar waar een pad smal of er bijna niet meer is en naast elkaar waar het pad breed genoeg is. Een klein uurtje vooraf aan de reguliere bostraining is prima te doen. Vanochtend een rondje om het wisentengebied gelopen. Vandaag geen gespot op een houten na dan.

 

Advertentie

Vakantieperiode!

Geplaatst: 29/07/2016 in sport
Tags:, ,

Vrijdagmorgen,

600-800-1000-800-600-400

600-800-1000-800-600-400

Bij de baantraining op woensdagavond merk je het eerste dat de vakantietijd is aangebroken. Als ik normaal tegen 18.30 u. op de baan kom dan is het een drukte van belang. Er zijn jeugdgroepen die al om 18.00 u. begonnen zijn en een halfuurtje later start er nog een groep en tegelijkertijd met de recreanten is er nog een jeugdgroep die van start gaat. Nu kom je op woensdag en er is geen jeugd. De toegangspoort nog op slot. Nou wist ik vanaf dinsdagavond al dat er ook twee trainers afwezig zouden zijn. Met het gevolg dat ik er alleen voor stond vanavond. Nou kun je natuurlijk proberen een trainer van de groepen van een andere avond te regelen maar hoe groot zou onze eigen groep zijn?
Ik gokte er op dat er een aantal weg zouden zijn.
Mijn gok pakte goed uit.
Het werd een heerlijke trainingsavond. Er werden heel wat zweetdruppels gelaten.

Mijn volgende training is een duurloop op donderdagmorgen. Ik had het voornemen om vandaag eens een wat gemakkelijker parcours te nemen maar dan op een iets hogere snelheid. Een route van ergens tussen 25 en 27 km moest het worden. Als extra opdracht voor mezelf: “loop de laatste minuut van ieder kwartier een stevig tempo”
Een voordeel van zo’n opdracht is dat de tijd voorbijvliegt je leeft van kwartier naar kwartier.
Toen ik vertrok was de temperatuur nog behoorlijk hoog net zo goed als de luchtvochtigheid. In de nacht was het maar amper afgekoeld. Van dat kleffe zweetweer. Na ruim 90′ loop ik langs een heideveld en je ziet er nu langzaamaan al een paarse gloed overheen komen. Over een maand volop in bloei.Nog maar eens gaan kijken dan.
Iets verderop begint het te miezeren. Een paar druppeltjes nog maar. Dat koelt tenminste. Alleen deze regen is lastig voor mijn zicht. Mijn brillenglazen slaan dicht van die fijne motregen. Mijn petje had ik niet op gewoon omdat ik er geen rekening mee had gehouden dat het zou gaan regenen.
Uiteindelijk ben ik na bijna 2:30 u. en 27 km weer thuis. Krijg mijn shirt amper uit zo nat is het.

Ondanks dat ik onderweg best veel gedronken had is mijn dorstgevoel de hele dag niet meer weg geweest.

Geluk?

Geplaatst: 26/07/2016 in persoonlijk
Tags:, , ,

Dinsdagmiddag,

Dit zijn toch mooie plekjes om langs te lopen.

Dit zijn toch mooie plekjes om langs te lopen.

Zondagmorgen bij de training in het bos komt er een loper bij me en vertelt me dat hij zijn autosleutel kwijt was geraakt tussen het punt waar  we gestart waren en op het punt waar we nu waren. Er zat bijna een halfuur tussen. Het enige wat we konden doen was omdraaien en de complete weg terug lopen. De kans op terugvinden achtte ik niet bijster groot want de weg met op sommige punten wat langer gras en ook nog stukken met erg mul zand. Maar goed niet geschoten is altijd mis. Dus over een front ter breedte van het hel pad op de terugweg. Nog niet halverwege op de terugweg riep de verliezer: “hier ligt hij”. Dat is toch geluk dat je zo’n sleutel weer terugvindt. De training weer hervat op het punt waar we gebleven waren. Tja…. de kern van de training iets korter maar we kwamen niet minder moe terug bij de thee.

Of is het geluk dat zondag voorafgaand aan de training met de groep samen met je oudste zoon een duurloopje maakt van 45′ terwijl het nog niet zo heel warm is. Ik vind van wel. Gelukkig is hij op dit moment wat minder in vorm en word ik niet meteen eraf gelopen. Dat was ooit anders.

Of is het geluk dat je op maandagavond met een groep van bijna louter jong volk op stap mag voor een duurloop van bijna 2 uur. De actieradius weer lekker groot dus de gelegenheid om naar plekjes te lopen waar deze groep niet vaak komt. Gisterenavond naar de visvijver “de Meuwel” gelopen. Natuurlijk kun je het ook geluk noemen dat je de route tot op de minuut na goed hebt ingeschat.

Of is het geluk dat een loper of loopster je mailt dat hij of zij op een wedstrijd een PR gelopen heeft. Dat noem ik dan eigenlijk geen geluk maar meer een kwestie van hard er voor gewerkt te hebben. Natuurlijk als het gelukt is kun je er best gelukkig van worden. Ik word van zo’n berichtjes wel blij van.

Of is het geluk dat als je de 70 gepasseerd bent nog met de groepen mee kunt zonder meteen te moeten afhaken of heb je daar ook gewoon voor gewerkt. Ik denk wel dat er grote factor van geluk bij zit want er hoeft niet dat te gebeuren of je loopcarrière ligt aan diggelen.
Maar niet aan denken en gewoon mijn ding verder doen. Groepen begeleiden, duurloopjes maken, een paar wedstrijdjes lopen en genieten van onze kleinkindjes.

Oja….dit is ook nog een factor van geluk.