Dinsdagmiddag,
Dit gedonder krijg je als je niet voor elkaar onder wilt doen.
Zo soms komen er nog eens ooit wat foto’s voorbij. Sommigen daarvan roepen goede herinneringen op en vaak staan die je nog helder voor de geest. Zo was dat het geval met de foto die hier links staat. Wij liepen destijds met een aantal teams van webloggers een estafette loop van 12 uur op de baan Den Haag Atletiek. De wissel geeft een aardig beeld weer van de rivaliteit van de ploegen onderling. Geen duimbreed kreeg er iemand cadeau. Mijn verslag als deelnemer en als coach kun je hier lezen. een geweldig leuke dag geweest destijds.
Dan onze duurloop van gisterenavond. Door de hoge luchtvochtigheid, de plassen, de begroeiing kun je van allerlei ongedierte verwachten als je in het bos loopt. Van muggen heb je het meeste last van als je gaat stilstaan en ze zijn in staat om door je kleding heen te steken. Je merkt het pas als het te laat is. Er zijn lopers die zweren bij Deet of Citronella maar op het einde van het liedje hebben ze vaak net zo’n grote muggenbulten en jeuk als ieder ander.
Dazen is weer een ander verhaal. Als ze er zijn zwermen ze vaak in grote aantallen rondom een groep lopers en je raakt ze niet kwijt want ze vliegen snel. En ja…zolang ze maar blijven vliegen dan is het alleen vervelend dat ze er zijn. Alhoewel er sommige lopers knettergek van worden van dat vliegend gespuis maar gaan ze op je zitten dan kunnen ze verschrikkelijk gemeen bijten. Juist ja…bijten want ze steken niet gewoon omdat ze geen angel hebben. Vaak het enige om ze te ontwijken is gaan lopen op de vlakte dan ben je nog wel eens snel kwijt.
Tja… en dan de teken. De ellende is dat je die niet voelt voordat ze met hun kaken in je vel vastzitten en zeker nog niet in de eerste paar uur. Je moet als je in het bos hebt gelopen jezelf wel heel goed controleren of je een of meer hebt opgelopen. Afgelopen zondag had ik er weer eentje te pakken en zat in mijn rechterhamstring dus niet te zien door mezelf of je moet een spiegel gebruiken maar ik voelde gewoon dat die er zat.
Jacobskruiskruid
Maar gisterenavond geen last gehad van dat alles. Maar ik bedacht me dat lopers in het bos toch wel enige last van ontbering mogen hebben en wist nog wel een paadje dat aardig dichtbegroeid was met uitlopers van braamstruiken. Toen we er bij uitkwamen zag ik er al een aantal bedenkelijk kijken. Zelf ging ik voorop en als je dan loopt met een hoge kniehef dan valt het wel mee maar als je schuifelend loopt dan loop je hier en daar wel een schrammetje op. Gelukkig is het vandaag voor de dames die bij ons waren niet echt rokjesdagweer. Op het einde van dat paadje een prachtig uitzicht over de vlakte met de volop in bloei staande jacobskruiskruid.
Wel iets later terug dan de 100′ die we op de lijst hadden staan maar een heerlijke duurloop van ruim 17 km.
Hardlopen 