Dinsdagmiddag,
Zondagmorgen bij de training in het bos komt er een loper bij me en vertelt me dat hij zijn autosleutel kwijt was geraakt tussen het punt waar we gestart waren en op het punt waar we nu waren. Er zat bijna een halfuur tussen. Het enige wat we konden doen was omdraaien en de complete weg terug lopen. De kans op terugvinden achtte ik niet bijster groot want de weg met op sommige punten wat langer gras en ook nog stukken met erg mul zand. Maar goed niet geschoten is altijd mis. Dus over een front ter breedte van het hel pad op de terugweg. Nog niet halverwege op de terugweg riep de verliezer: “hier ligt hij”. Dat is toch geluk dat je zo’n sleutel weer terugvindt. De training weer hervat op het punt waar we gebleven waren. Tja…. de kern van de training iets korter maar we kwamen niet minder moe terug bij de thee.
Of is het geluk dat zondag voorafgaand aan de training met de groep samen met je oudste zoon een duurloopje maakt van 45′ terwijl het nog niet zo heel warm is. Ik vind van wel. Gelukkig is hij op dit moment wat minder in vorm en word ik niet meteen eraf gelopen. Dat was ooit anders.
Of is het geluk dat je op maandagavond met een groep van bijna louter jong volk op stap mag voor een duurloop van bijna 2 uur. De actieradius weer lekker groot dus de gelegenheid om naar plekjes te lopen waar deze groep niet vaak komt. Gisterenavond naar de visvijver “de Meuwel” gelopen. Natuurlijk kun je het ook geluk noemen dat je de route tot op de minuut na goed hebt ingeschat.
Of is het geluk dat een loper of loopster je mailt dat hij of zij op een wedstrijd een PR gelopen heeft. Dat noem ik dan eigenlijk geen geluk maar meer een kwestie van hard er voor gewerkt te hebben. Natuurlijk als het gelukt is kun je er best gelukkig van worden. Ik word van zo’n berichtjes wel blij van.
Of is het geluk dat als je de 70 gepasseerd bent nog met de groepen mee kunt zonder meteen te moeten afhaken of heb je daar ook gewoon voor gewerkt. Ik denk wel dat er grote factor van geluk bij zit want er hoeft niet dat te gebeuren of je loopcarrière ligt aan diggelen.
Maar niet aan denken en gewoon mijn ding verder doen. Groepen begeleiden, duurloopjes maken, een paar wedstrijdjes lopen en genieten van onze kleinkindjes.
Oja….dit is ook nog een factor van geluk.
Hoe vaak ik niet onderweg denk wat een geluk dat ik een lijf heb die dit allemaal maar goed vindt…
Minder? Zeg maar NIET 🙂
Mooi geschreven. Heel diverse vormen van geluk beschrijf je !! 🙂 En wat een passie voor het hardlopen ! 🙂 Top.