Hardlopen

Donderdagmiddag,

Dit ongeveer!

Zoals gewoonlijk op woensdagavond een baantraining te doen. Op  buienradar gezien dat het waarschijnlijk droog zou gaan worden na 19.00 u. In elk geval bij het fietsen naar de baan niet. Ook bij het klaarzetten van de materialen die ik voor die avond wilde gaan gebruiken ook nog niet. In plaats van dat het droger werd begon het steeds harder te regenen.
Even voor de aanvangstijd zijn mijn andere collega’s ook zover dat als onze recreanten komen dan kunnen we gaan inlopen. Waar het nou aan lag aan het weer of dat we midden in de vakantieperiode zitten weet ik ook niet maar we konden bijna een training draaien met alledrie een groepje van 5 mensen.
Na een kort en snel overleg roosterde ik me voor deze avond uit en was dus zo maar ineens een avondje vrij. Ik geloof niet dat zolang ik de woensdagavondgroep begeleidt dit ooit eerder is voorgekomen. Je mag dit gerust uitzonderlijk noemen.
Dan mijn duurloop vanmorgen. Ik had me voorgenomen een verharde route te lopen van iets meer dan 30 km. Het rondje is nou eenmaal zo. Het was in elk geval droog in tegenstelling tot gisteren maar om nou te zeggen dat het als vanzelf liep nou nee.. dat voelt toch iets anders. Op dat rondje kom ik na een km of 12-13 langs een camping en even verderop langs een plas. Waarschijnlijk hadden ze vandaag een soort van zeskamp. Stapels pallets, touw en plastic vaten lagen klaar.

Vlotten bouwen. (foto van de Beeksehoeve)

Vlotten bouwen vermoed ik. Dan is even de gedachten aan lastig lopen voorbij en zijn mijn gedachten bij vroeger van de vele natte pakken die ik heb opgelopen bij dit soort van spelletjes. Eerlijk is eerlijk er was me dan weinig te dol.
Na ongeveer 25 km te hebben gelopen zie ik in de verte een aantal fietsers aankomen. Van grote afstand zie ik al dat een man met 3 vrouwen op stap is. De e-bikes op een ondersteuningstand op een niveau dat je met niks doen windkracht 10 tegen kunt overbruggen en dan mag de weg ook nog wel wat oplopend zijn ook. Van het gezamenlijke overgewicht hadden ze zelfs 8  personen van kunnen maken in plaats van nu 4.
Tot overmaat van ramp, vermoedelijk om indruk te maken op zijn harem, riep hij naar me: “ze hebben ‘m al” Normaal gesproken laat dit soort opmerking me gewoon koud of ik roep iets hilarisch terug. Nu voelde ik dat al mijn haren overeind gingen staan en ik riep maar niet wat er in me opkwam. Iets van bemoeien en met dikke harem. Dit voorval hield mijn HF de paar volgende km’s aan de hoge kant.
Uiteindelijk was ik na 31.6 km in 3:05′ terug bij mijn huis. Mijn boze bui, ook uitzonderlijk, was inmiddels wel gezakt.