Donderdagavond,
Aan de zomerse omstandigheden af te meten van de afgelopen week klopt de titel van mijn verhaal niet helemaal. De temperatuur komt nog bijna dagelijks boven de zomerse waarde van 25 graden. Maar als je in de avonduren een training te doen hebt merk je echt wel dat het al vroeg donker begint te worden. Afgelopen maandag stond er een duurloop van 2 uur op ons programma en we ging om 19.00 u. van start bij Naat Piek. Door allerlei omstandigheden, een trainingsweekend, wedstrijden op zondag maakte we het mee dat er geen dames in de groep meeliepen. Ik wist uit ervaring wel ongeveer wat er zou gaan gebeuren. Het tempo dat altijd keurig in de hand wordt gehouden liep helemaal uit de klauwen. Toen het nog licht was viel het nog wel mee maar in het laatste halfuur was het pikdonker en liepen we over het Slingerpad terug. De lampjes van de kopgroep dansten steeds verder weg.
Tja…en op kop willen ze nou eenmaal niet voor elkaar onderdoen. Jongehonderig gedrag. Nou maandag nog de laatste keer voor 2 uur het bos in. Dan moeten de dames maar weer terug zijn. Misschien wel meer herrie maar minder vermoeiend.
Ook gisteren op de baan moesten bij de kern van de training de lampen weer aan.
Liep ik afgelopen vrijdagochtend een fantastisch mooie duurloop met Melanie moest ik vanmorgen weer alleen op stap. De weersomstandigheden zeker niet slechter dan vorige week maar ja.. wel in mijn eentje.
Nog geen km van huis tref ik iemand die zijn hond aan het uitlaten is hij kent mij en ik hem. In 2004 liep hij nog eens in een start to run groep bij ons. Eventjes kletsen! Als dat iedere km zo zal zijn ben ik wel een tijdje onderweg want ik wil ongeveer 30 km lopen. Op Bedaf een loper van de zondaggroep. Juist ja…even kletsen.
Ik ben nu op het geasfalteerde gedeelte dat de verbinding vormt tussen Bedaf en de Maashorst. Is de boswachter bezig en roept iets over de mooie ochtend. Een bankje is heel uitnodigend. Even kletsen. Goud waard zo’n momenten.
Eenmaal lopend in de Maashorst waar wat minder schaduw is wordt het knap warm. Ik dacht als ik nu de route volg die ik van plan ben te volgen moet ik over een pad dat de vorige keer dat ik daar liep zo volgegroeid was met braamstruiken zodat het hele pad niet meer zichtbaar was. Ik neem de gok en nu bleek het struikgewas gemaaid en was het pad weer zichtbaar. Kan ik maandag weer langs zonder van de dames op mijn kop te krijgen dat hun benen vol zitten met schrammen.
Even verder zie ik Fransje ze is net haar fotoapparatuur aan het opruimen. Ze maakt prachtige natuuropnames. Ook zij liep nog bij mij in de groep. Je raadt het al! Even kletsen.
In de laatste 5-6 km kom ik niemand meer tegen en na ruim 3:15′ druk ik mijn klok af. Naderhand zie ik dat er een netto looptijd op mijn klok stond van iets onder de 3 uur. net iets meer dan 29 km.
Zo zie je maar je loopt nog niet zo maar in je eentje.