Hardlopen

Dinsdagmiddag,

Komen we er in maart korter bij?

Gisteren Tweede Kerstdag en het was maandag. De dag dat er ’s avonds altijd een duurloopje op het programma staat. Het zal duidelijk zijn dat de avond gisteren geen optie was. Niet lopen eigenlijk ook niet. Zodoende met de groep afgesproken om ’s morgens om 9.00 u. te vertrekken bij Naat Piek. Lopen we op maandag ook nog eens bij daglicht en in het bos. Zijn we ook bijtijds klaar en je hebt de hele dag verder nog voor je.
Om even voor 9.00 u. ben ik op de parkeerplaats en het is nat. Het heeft geregend, sterker nog het regent nog steeds. Niet te weinig zelfs. Het waait er nog eens stevig bij ook. Maar goed daar voel je tussen de bomen vaak minder van.
We gaan vertrekken met een groepje van 10 mensen. De route heb ik grotendeels wel in mijn hoofd zitten. Een uurtje was de afspraak. Beginnen op wat wasbordpaadjes en na enige tijd lopen we evenwijdig aan de afrastering van het omheinde terrein van de wisenten. Ben toch wel erg benieuwd of dat de omheining in februari/maart gaat verdwijnen?
Van ons groepje zijn er bij die hebben de kudden nog nooit gezien. Even later staan ze niet eens zo heel ver van ons vandaan rustig te grazen. Een stopje is snel geregeld. We hebben het er over als we die kolossen de komende zomer tegen dan lopen we daar een blokje voor om.

De eerste keer dat we deze kudde loslopend tegen kwamen. Even pas op de plaats.

Tijdens het stopje vertel ik hun dat een andere kudde grote grazers wel los is gegaan in het grote gebied en dat de kans bestaat dat we die vandaag ook nog tegen het lijf lopen. Dat zo magnifiek zijn.
Onze woorden zijn nog niet koud en ik zie ze in de verte al staan. Een aantal van hun midden op het fietspad. De snelheid gaat er even wat uit om de beesten in elk geval niet te laten schrikken. Van Schotse Hooglanders daar denk ik van te weten hoe dat die regeren maar dit zijn Taurossen. Hartstikke zwart en horens die niks minder zijn dan die van Hooglanders. Tijdens die passage vliegt er bij een aantal de hartfrequentie aardig de hoogte in. Prachtig mooie dieren zijn het!
Met nog een drietal km’s te lopen zijn we weer bij ons vertrekpunt. Het regent nu weer of nog steeds? Daar weet ik geen antwoord op. Wat ik wel weet dat er niet meer nodig was om van dit loopje, zo op Tweede Kerstdag, een toploopje te maken.
Ik had ook de stellige indruk dat er niemand spijt heeft gehad om met ons mee te zijn gegaan.