Hardlopen

Donderdagmiddag,

Deze richtingwijzer stond ooit bij de blokhut.

Nee….niet een bepaalde route in mijn hoofd maar wel een paar punten die ik er per se in wilde hebben in mijn rondje vandaag. In elk geval beide heuvelrugjes op Slabroek. De weg er naar toe maakte me niet zoveel uit en daarna ook niet. Oké… ik moet wel weer thuiskomen da’s een vast gegeven.
Als ik bij Bernhoven de Slabroekseweg opdraai en als ik dan net aan de bosrand ben zie ik een paadje ik liep daar nog nooit eerder. Indraaien dan want verloren lopen in dit gebied ik dacht het niet. Als mijn inschatting goed is denk ik te weten waar ik ergens uitkom vandaar uit kan aan een van mijn voorwaarden voldoen. De heuvelrugjes! Als je er onderlangs loopt dan lijkt het niks te zijn dat hoogteverschil maar ben je boven dan pas krijg je in de gaten in welke korte tijd je een heel eind boven het pad bent waar je net vandaan kwam. Eenmaal weer bij de Blokhut linksaf een stuk in waar het altijd behoorlijk nat is. Nu valt het mee met het relatief droge najaar.
Er is ook wat veranderd sinds ik de laatste keer hier was. Er is een fonkelnieuwe poel gegraven. Waar er 20 jaar geleden nog geen 10 van waren liggen er nu in het hele gebied maar dan 200 van die poelen. Een Eldorado voor allerlei soorten amfibieën.
Huh…een fietspad afgesloten? Da’s voor fietser bedoeld en beslist niet voor hardlopers. Ik klim over het hek en vervolg mijn weg. Al het asfalt van wat eerst fietspad was is weg en er is en pad gemaakt van een soort van gemalen schelpen of iets dergelijks. Nu zie ik ook meteen wat de reden is van het afsluiten. Dit pad moet eerst door de weersinvloeden harder worden nu is het zacht ik zie het aan een paar paardenhoeven die het pad dwars zijn overgestoken. Werk aan de winkel voor padenmakers!
Even later stop ik een ogenblik bij de vogeltelplaats. Een vrijwilliger van Staatsbosbeheer staat op de uitkijk. Van hem hoor ik dat de vogeltrek ongeveer voorbij is. Alleen nog een paar vluchtjes houtduiven die warmere oorden opzoeken. Ik trof hem al eens vaker.
Via de afrastering om de wisenten binnenboord te houden naar Naat Piek. Vanaf hier is het nog iets meer dan 5 km naar huis.
Als ik thuis mijn telefoon uitschakel heb ik net geen HM gelopen. De cijferfreaks zouden ongetwijfeld die 200 m nog verder hebben gelopen. Ik doe daar niet aan. Thuis is thuis.

Al bij al een lekker rondje.