Vrijdagmiddag,
Mijn laatste duurloop op donderdagmorgen van dit jaar begint mistig en donker. Het is al iets over acht uur en nog steeds aardig donker. Nog even getwijfeld of dat ik later kon gaan maar dan komt de rest van de dag een beetje in het gedrang.
Even later als ik langs de Leijgraaf loop is het alsof de mist langzaam uit het water naar boven kruipt. Eenden die daar zwemmen die moeten toch aardig kouwe poten hebben dacht ik bij mezelf om zo te zwemmen in dat koude water. Het ziet er allemaal wel heel mysterieus uit.
Na een 5-tal km kom ik ook weer bij mijn hekje. Ik denk: “zal ik of doe ik het niet”? De twijfel is maar kort gewoon niet doen want de afzet is licht bevroren en misschien wel enigszins glad. Wel zo veilig om het maar niet te doen.
De eerste bult op Bedaf. Pas als je bovenstaat heb je in de gaten welk een hoogteverschil je meteen al overbrugt. Weer eenmaal op het vlakke deel zie ik eigenlijk pas hoe mooi dat er alles uitziet. Grashalmen worden dubbel zo dik door het aan vriezen.
Na de strook met mul zand kom ik op een stukje dat wordt begraasd door een aantal Schotse Hooglanders. Eentje midden op het pad. Ik loop er met een klein boogje omheen. Zij keurt me blik waardig en graast rustig verder.
Mijn handen beginnen ondanks dat ik handschoentjes aan heb aardig koud te worden. Maar goed dat ik even geleden een paar foto’s gemaakt heb ik geloof niet dat ik mijn telefoon nu gemakkelijk uit mijn achterzakje zou kunnen krijgen.
Langzaamaan wordt het iets lichter. De mist trekt een beetje op. Na een tweetal heuvelruggetjes ben ik weer bij mijn hekje. Nee….niet springen. Nog 5 km te gaan. Als ik thuis bij de deur aankom dan begint het gedonder. Kan met mijn: “kouwe jatten” het klepje van de rits niet vinden. Heb ik die eenmaal open en mijn sleutel te pakken dan krijg ik die amper in het sleutelgat. Nu opendraaien nog. Het lukt me net met twee handen.
Bij een kop koffie als ik eenmaal binnen ben begint er weer wat leven in te komen. Tjee…wat doen ze pijn.
Nu ruim 24 uur later merk ik nog aan mijn vingers dat die totaal verkleumd waren.
Vandaag maar meteen een paar warme wanten gekocht misschien is dat de oplossing.
Wat een mooie foto’s! Ik loop ook graag bij mist bij ons in de buurt: geeft een heel speciale sfeer zo langs het jaagpad. En elke paar meters duiken er wel wat verrassingen of medelopers op uit de mist!
Volgens mij heb ik vanochtend ongeveer op hetzelfde tijdstip in hetzelfde gebied rondgehobbeld. Het zag er prachtig wit uit. Ik wilde bij aankomst al meteen een paar foto’s maken maar mijn telefoon weigerde dienst (te koud, of hield ik wegens geen handschoenen de camera niet stil genoeg?). Heb op Bedaf vooral over de kammetjes gelopen, her en der over een slagboompje gesprongen en waarschijnlijk ook bij dezelfde slagboom getwijfeld. Bij het tweede rondje niet meer… Het was een prachtig rondje met later toch gelegenheid om ook de hooglanders te fotograferen met het verse kalfje erbij.
Fijne jaarwisseling Tiny en misschien tot maandagavond en in elk tot woensdagavond.
Groeten Peer Maas