Woensdagmiddag,
De duurloop op maandagavond begint al weer aardig vorm te krijgen naar de richting van 2 uur. Nog ruim een maand en dan staat er voor een aantal mensen van deze groep een halve dan wel een hele marathon op het programma. Februari is dan ook een belangrijke maand om voldoende meters te maken. Wat dat aangaat is ons Hemelrijkrondje een dankbaar rondje je kunt er achteraan steeds een lusje bijmaken. De staatsbossen werden vroeger in mooi gelijke percelen aangelegd en de toenmalige karrensporen zijn nu geasfalteerde landweggetjes. Vooral dankbaar om met de groep te lopen omdat ze heel verkeersluw zijn.
Tegen het einde van ons rondje afgelopen maandag begon het iets te miezeren en was het opletten dat je niet onderuitging. Om sommige plekken werd het wat glad.
Anders dan anders was het dinsdag, normaal mijn lopeloze dag, maar Melanie, een van mijn goede loopkennissen, wilde in onze omgeving een lange duurloop meedoen. Het kwam voor haar en mij niet veel anders uit dan dat gisteren te doen. Ik wist dat ze wel eens in het westelijk deel van De Maashorst had meegelopen maar het oostelijke deel was onbekend terrein voor haar. Om sommige plekken was nog bijna onbelopen sneeuw. Op andere plekken begon de bodem wat schuiverig te worden door het dooiwater dat niet weg kon omdat de ondergrond nog bevroren was. Na een groot aantal donderdagen dat ik alleen op stap ging was het een verademing om weer eens wat te kunnen kletsen onderweg. Een heerlijke duurloop waarbij we ruim 3 uur onderweg waren. Het tempo was niet spannend want in die 3 uur liep we iets meer dan 27 km.
Met een kop hete soep en een broodje na afloop kon mijn dag niet meer stuk.
Nadat Melanie er iets over schreef op haar facebook account kwamen er een paar reacties in de trant van: “dat wil ik ook wel eens een keer”. Ik zou zeggen neem gewoon een keer contact met me op en we vinden wel een mogelijkheid. Een andere mogelijkheid is op Hemelvaartsdag een rondje van 30 km mee te doen in twee lussen van 15 km. Het is dan wel vroege dienst doorgaans starten we dan 8 uur.
Hier bij mij in buurt ging een regiotopper tijdens een cross afgelopen weekend drie keer door zijn enkels en ligt er nu lange tijd uit met een blessure. Dit is riskant weer om in de natuur te lopen. Bij onze marathon loopgroep lopen we een klein uurtje in het bos en de rest van de lange duurloop op verharde fietspaden, i.p.v. alles in het bos, zoals we bij zachter weer doen.
Wie weet Tiny gaat het me een keertje lukken, maar eerst nog even trainen om wat sneller te kunnen lopen en anders tot ziens elders.
Groetjes,
Dorothé