Hardlopen

Donderdagavond,

Bijna bij de finish afgelopen zaterdag

Steeds al ik terugdenk aan afgelopen zaterdag dan ontkom ik er niet aan om met grote grijns op mijn gezicht na te genieten van dat formidabel mooie evenement.
Echt er gaat niks boven zo’n “vriendenloopje”.
En het mooie van dat alles is dat er ook nog niks mee geleden heb. Vanzelfsprekend had ik mijn trainingsgroep op de hoogte gebracht van mijn marathon op zaterdag dus er was een kans dat ik er niet bij zou zijn. Eigenlijk wist op zaterdagavond al dat ik zondag gewoon kon gaan. Uiteraard liep ik geen tempowerk mee maar steeds al rustig lopend tegen het rondje in dat de groep liep. Kon ik ze iedere ronde zien en controleren.
De duurloop op maandag weer een ander verhaal. Het schema gaf aan dat er bijna 2 uur gelopen moest worden. Doen? Er was een mogelijkheid om halverwege een routeverkorting te kunnen doen. Ik heb er geen gebruik van gemaakt. Was niet nodig ook.
Woensdagavond op de baan een training te verzorgen. Een van de trainers was op een korte trainingsvakantie derhalve met 2 mensen de training begeleiden. Het was gisterenavond wel zo’n geweldig mooi weer, niet koud ook. Een prima gelegenheid om echt veel aandacht aan de corestability oefeningen te schenken. Zal bij een aantal wel wat spierpijnplezier opgeleverd hebben vandaag. De kern overigens loog er ook niet om. Twee series 1200-800-400 met een korte pauze.

Mist en zon.

En dan mijn duurloopje vanmorgen. Rond 8 uur de deur uit. Ben ik 5’onderweg loop ik een oud-brandweercollega tegen het lijf. Dat kan niet missen dan moet er even bijgekletst worden en 10′ ben je zo kwijt.
Na de herstart als ik het dorp uitloop begint er een begin van mist te ontstaan. Een laag zo lijkt het van een aantal meters hoog en daarboven de lucht helder blauw met een zon die opkomt.
Langs de Leijgraaf is het een drukte van jewelste. Er zwemmen al aardig wat koppeltjes wilde eenden rond. Een koppel zwanen meer met hun kop onder water dan dat ze oog hebben voor elkaar. Meerkoeten die het water in vluchten als ik er aan kom. Even verderop een zilverreiger en een blauwe uitvoering.
Eenmaal op Bedaf een bultje over en wat los zand en over dezelfde weg weer terug. Een rondje van 11 km iets minder dan gebruikelijk op donderdag maar ik zei het al het is een herstelweek.
Wat prijs ik me toch gelukkig dat ik een lijf heb die dat nog zo allemaal maar accepteert zonder ook maar ergens moeilijk over te doen.