Archief voor maart, 2017

Dinsdagmiddag,

Ze liggen er weer. Zomaar ergens. Echt lente!

Zondagmorgen was ik zo vroeg in het bos dat ik een duurloopje kon maken van ruim 45’voordat de groep aanwezig zou zijn. De klok was die nacht een uur vooruitgegaan en het was echt bitterkoud. Het was bewolkt en de zon liet zich niet zien. Ook bij de training van de groep niet totdat we na de training thee aan het drinken waren kwam er een voorzichtig zonnetje bij. Die is die dag ook niet meer weggegaan voor zonsondergang.
En dan gisteren toen scheen de zon wel al vroeg in de ochtend maar minder koud was het allerminst maar als de zon er is dan loopt de temperatuur behoorlijk snel op. Net iets na 12 uur kon ik vertrekken voor mijn duurloopje. Lopen op maandagavond schiet er nog een paar weken bij in. De groep op maandagavond liep gisteren weer voor het eerst in het bos. Ik hoor morgen wel hoe ze het er vanaf brachten.
Maar goed ik vertrok iets na de middag. In korte broek en een shirt met korte mouwen. Voor het eerst in deze lente. Je hebt dan het gevoel om zo licht te lopen. Ongemerkt gaat er dan een tandje extra bij. Een duurloopje met een hoger tempo is voor een enkele keer niet eens zo slecht. Op de route die ik gisteren liep zijn een aantal punten waarvan ik ongeveer weet hoe lang ik er over doe om die punten te bereiken of weten hoeveel tijd ik nog nodig heb om thuis te geraken.
Het is een rondje van 15.8 km en omdat binnen 90′ te doen dan moet ik al behoorlijk werken. Op het vlakke of op asfalt is dan nog wel te doen maar als er bijna 6 km heuveltjes en mul zand inzit dan is dat doorwerken.
Op Bedaf was het te merken dat het zulk mooi lenteweer was. Moeders met jonge kindjes op een kleed heerlijk in de zon. Een groep dames die aan het wandelen was plande een stop. MTB-ers deden hun rondje. Kortom ik was niet de enige die van het prachtige weer genoot.

Het was ook uitzonderlijk mooi.

Advertentie

Donderdagavond,

Als dit geen mooi plaatje is (de foto is van Fransje Murphy Natuurfoto’s)

Liepen er in het Maashorstgebied aanvankelijk alleen Schotse Hooglanders en een soort van kleine paardjes werd het plan geboren om er een aantal Wisenten, Exmoor pony’s en Taurossen uit te zetten. De Schotse Hooglanders moesten verkassen naar een wat noordelijker deel van het begrazingsgebied. Een ander deel, van ruim 200 ha, werd door een omheining van schrikdraad afgesloten voor het publiekĀ en daar kwamen de wisenten en de pony’sĀ lopen. De dieren moesten gewend raken aan hun nieuwe gebied en ook aan het publiek. Het zou voor de tijdsduur van een jaar gaan gelden. Een paar incidenten met de beesten in het afgelopen jaar, een wat agressieve wisentstier werd afgeschoten, hebben de autoriteiten doen besluiten om het gebied nog niet vrij te geven. Wel werd de omheinde ruimte wat kleiner gemaakt waardoor een fietspad wat veel werd gebruikt wel weer openging.

Nu in het komende weekend de klok weer wordt verzet en op maandagavond onze duurloopjes weer van start gaan in het bos moeten we voorlopig nog wat omwegen maken en kunnen we dus niet dwars door het begrazingsgebied.

Even omlopen dan maar? (deze foto is ook van Fransje Murphy Natuurfoto’s)

Was ik vorig jaar nog redelijk optimistisch dat het zoekwerk naar wat alternatieve routes maar voor een jaar zou zijn is inmiddels mijn gedachtegang hierover wel enigszins anders geworden. Ik weet niet of de verantwoordelijke autoriteiten het aandurven om over enige tijd het complete gebied weer vrij te geven voor het publiek. Van Schotse Hooglanders was ik niet zo bang. Je moet met dieren natuurlijk altijd wel uitkijken en zeker als er jonge dieren bij zijn maar als ik een aantal wisenten tegenkom dan verwacht ik dat ik toch een blokje omloop.
De tijd zal wel uitwijzen hoe het project verder verloopt.
Vanmorgen liep ik nog het rondje van het omheinde gebied als onderdeel van mijn duurloop. Het was een rondje geworden van nagenoeg 16 km en als je op de Strava gegevens kijkt van vanmorgen is het net of ik een roofvogel tekende.

Slingerpad,

Geplaatst: 21/03/2017 in sport
Tags:, , , ,

Dinsdagmiddag,

Zo was die vroeger nu alleen nog de fundering

Als je in Uden komt en je vraagt naar het Slingerpad dan denk dat iedere Udenaar je de weg er naartoe kan wijzen en ik heb de overtuiging dat iedere Udenaar er wel eens op fietste of wandelde. Van vroeger uit een zandpad dat zijn naam eer aandeed en zich slingerend door het bos een verbinding vormde vanaf het PNEM-gebouw naar de Blokhut. Inmiddels is het al lang geen zandpad meer. Het PNEM gebouw in nu een vestzak- en een openluchttheater geworden. De Blokhut is in de loop van de jaren ten prooi gevallen aan vandalisme en er ligt nog alleen de fundering. Een alternatief kunstwerk is op de naastgelegen open plek er bij gekomen. Een schuinplaatstalen overkapping met een paar zitblokken. Ik noem het altijd de Roestbak. Overigens is het wel een dankbare plek voor MTB-ers om even stop te maken om wat te drinken. Uiteraard wel je drinken zelf meenemen.

De Roestbak dus!

Het pad is in de loop van de jaren voorzien van een asfaltlaag en is ook nog een stukje langer gemaakt en komt uit bij het wildwissel over de A50. Net voordat je helling opgaat daar ligt precies het 5 km punt als je vertrok bij Naat Piek. Ooit hebben we op de bomen de km-punten gezet in de vorm van stippen. Die zijn er niet meer. De verf van de bomen of in de meeste gevallen de bomen gewoon weg.

Wat hebben we hier ooit leuke testtrainingen gelopen. Een 5 km? Lopen tot aan de zitbank bij de splitsing daar keren en terug. Een 10 km? Lopen tot aan de opgang van de wildwissel keren en weer terug. Zelfs een 15 km kon je doen.
Dat pad had ik gisterenmorgen in mijn duurloopje zitten en dat was echt lang geleden dat ik hier ooit liep. Als ik hier op Slabroek loop dan is het meestal onverhard. Gisteren dus een keertje niet. En of de duivel er mee speelt je gaat op dit pad bijna altijd te snel voor een duurloop.
Met de aanloop naar het pad toe een vanaf Naat Piek naar huis was ik nagenoeg 13.5 km onderweg geweest. In de laatste 5 km was mijn vriend de wind ook heel nadrukkelijk aanwezig.

De groep waarmee ik op maandagavond altijd loop hadden een herstelloopje van een uur. Voorlopige weer de laatste keer dat er vertrokken wordt bij De Keien. Volgende week maandag is de klok weer naar de zomertijd en is het weer zo lang licht dat we een uurtje in het bos vooruit kunnen. Ik ben daar dan nog niet bij want de EHBO-cursus duurt nog een paar weken.