Hardlopen

Dinsdagmiddag,

Ze liggen er weer. Zomaar ergens. Echt lente!

Zondagmorgen was ik zo vroeg in het bos dat ik een duurloopje kon maken van ruim 45’voordat de groep aanwezig zou zijn. De klok was die nacht een uur vooruitgegaan en het was echt bitterkoud. Het was bewolkt en de zon liet zich niet zien. Ook bij de training van de groep niet totdat we na de training thee aan het drinken waren kwam er een voorzichtig zonnetje bij. Die is die dag ook niet meer weggegaan voor zonsondergang.
En dan gisteren toen scheen de zon wel al vroeg in de ochtend maar minder koud was het allerminst maar als de zon er is dan loopt de temperatuur behoorlijk snel op. Net iets na 12 uur kon ik vertrekken voor mijn duurloopje. Lopen op maandagavond schiet er nog een paar weken bij in. De groep op maandagavond liep gisteren weer voor het eerst in het bos. Ik hoor morgen wel hoe ze het er vanaf brachten.
Maar goed ik vertrok iets na de middag. In korte broek en een shirt met korte mouwen. Voor het eerst in deze lente. Je hebt dan het gevoel om zo licht te lopen. Ongemerkt gaat er dan een tandje extra bij. Een duurloopje met een hoger tempo is voor een enkele keer niet eens zo slecht. Op de route die ik gisteren liep zijn een aantal punten waarvan ik ongeveer weet hoe lang ik er over doe om die punten te bereiken of weten hoeveel tijd ik nog nodig heb om thuis te geraken.
Het is een rondje van 15.8 km en omdat binnen 90′ te doen dan moet ik al behoorlijk werken. Op het vlakke of op asfalt is dan nog wel te doen maar als er bijna 6 km heuveltjes en mul zand inzit dan is dat doorwerken.
Op Bedaf was het te merken dat het zulk mooi lenteweer was. Moeders met jonge kindjes op een kleed heerlijk in de zon. Een groep dames die aan het wandelen was plande een stop. MTB-ers deden hun rondje. Kortom ik was niet de enige die van het prachtige weer genoot.

Het was ook uitzonderlijk mooi.