Hardlopen

Donderdagmiddag,

Geen slecht begin van een training.

Als je A zegt dan ben je bijna verplicht om ook B te zeggen. Als ik een schema schrijf voor een loper of loopster dan wil ik wel weten hoe de trainingen verlopen. Je kunt dan wel een mail gestuurd krijgen in de trant van: “mijn training was niks of het liep super” maar daar kun je weinig mee. Een training die geregistreerd wordt door een hardloophorloge of een smartphone daar kun je wat meer mee. Je kunt in elk geval zien of de uitvoering van een training was zoals de bedoeling was.
Met de huidig media is het ook niet moeilijk om onderweg een plaatje te maken waar je ergens was of een “selfie”of wat dan ook. In de meeste gevallen als ik zulke foto’s zo zie dan kijk ik vaak niet naar de kwaliteit van de foto maar meer naar de kwaliteit van de loophouding. Ziet het er ontspannen of juist heel krampachtig uit. Hoe worden de armen gebruikt, zijn de schouders ontspannen of zorgen de armen juist voor een grote romprotatie? Nu kun je daar wel een opmerking over maken maar aan de andere kant van de lijn weten ze niet hoe je dat precies bedoelt.
Hoe los je dat nou op?

Een foto die Hedwig van ons maakte. Mooi blauw!

Afgelopen week nodigde ik daarom een paar loopsters uit om een baantraining mee te doen dan weet je van twee kanten waar je aan toe bent.
Maandagmorgen was het zover. Eerst bij mij thuis een bakje koffie doen met iets lekkers. In dit geval een beschuitje met aardbeien.
Daarna zijn we naar de baan gegaan en na een stukje inlopen zijn we aan de slag gegaan met allerlei oefeningen. Bijna twee uur bezig geweest en ik vond het jammer dat er niet meer tijd was want ik was nog lang niet aan het einde van mijn Latijn.
Het werd uiteindelijk een training waar ik in elk geval heel veel plezier aan beleefde. Joke en Hedwig jullie waren een prima stel om mee te werken.
Misschien nog wel eens vaker organiseren  als er tenminste animo voor is.