Hardlopen

Vrijdagmiddag,

Gelukkig kunnen we op maandagavond, of het moet 2de Paasdag zijn, de duurloopjes weer in het bos maken. In de winterperiode is dat anders. Op een aantal van die winterse route’s komen we door mijn geboorteplaats(je). Ik kende er toen alle weggetjes, paadjes en laantjes. Een formidabel mooie speeltuin alleen je had er wel een actieradius voor nodig. Overigens die bewegingsvrijheid kregen we thuis ook mits we op tijd thuis waren voor het avondeten. Viel niet altijd mee zonder horloge of klok in de buurt.
Maar goed het was in het najaar van 1956 dat er een opstand in het Hongaarse Budapest, die als een studentenbetoging begon, uitbrak.
De kranten stonden er vol van en ook op de radio was er aandacht voor. Ja…ook de televisie gaf daar aandacht aan. Maar…televisies waren er toen nog niet veel. Ik schat dat er bij ons in het dorp destijds geen 10 apparaten te vinden waren.
Toch wilde ik graag om 20.00 u. eens het journaal op de tv zien. Thuis toestemming gevraagd of ik elders in het dorp tv mocht gaan kijken. Ook van de tv eigenaren kreeg ik de goedkeuring. Ik was niet de enige zo bleek. Simpel omdat er te weinig stoelen in het vertrek waren werden er een paar steigerplanken op twee stoelen gelegd en dat waren nu dus banken. Veel meer zitplaatsen zo ineens.
Wat een beleving toen om het nieuws zo op de tv te kunnen zien.
Na het journaal, niks geen sterreclame, begon er een film. Niemand maakte aanstalten om te vertrekken en ik durfde als ventje van 10 ook niet zo maar op te staan en mijn hielen te lichten. Ik heb dus ook maar gewoon de hele film mee gekeken.

Het zal iets na tienen geweest zijn dat de film afgelopen was. Iedereen stond op bedankte de familie voor hun gastvrijheid en ging naar huis. Voor mij was het een paar kilometer lopen en toen ik bij ons huis kwam was het er donker. Ik liep naar de achterdeur, de voordeur kwam maar uiterst zelden open iedereen kwam altijd achterom, was op slot. En nu?
Aanbellen ging ook niet want de mechanische bel met zo’n trekknop was losgekoppeld. Op een andere manier mijn vader en moeder wakker maken dat durfde ik eigenlijk ook niet zo goed. Boven bij de dakkapel was het raam wel open. Is dat een optie? Zo klom ik via de zinken regenpijp naar de dakgoot en zo naar door de goot naar het raam naar binnen.
Ze waren gewoon glad vergeten dat ik nog niet thuis was.

Deze toegang tot ons huis is nog naderhand nog vaak mijn ingang geweest. Niet dat ze me weer vergeten waren maar gewoon omdat ik te laat thuis was. De gootbeugels waren in een later stadium behoorlijk doorgezakt. Uiteindelijk bleek dat ik niet de enige bij ons thuis was die deze ingang gevonden had. Tenminste een van mijn zussen maakte er ook regelmatig gebruik van.