Donderdagavond,
Van zoiets word je toch blij van?
Nadat ik na de KVS op maandagavond een herstelloopje mee had gedaan gingen Sjan en ik dinsdag een stukje wandelen. Soms wandelen we dan een route waar nog een aantal Schotse Hooglanders lopen. Sjan heeft het op die beesten niet zo begrepen en kijkt al van ver waar ze staan en ze moeten niet op het pad staan want dan lopen we een ommetje.
Nu liepen we een klaphekje door het begrazingsgebied in en daar op de paal lag er weer eentje.
Een, nu in paars, geverfd steentje met in een paar witte lijntjes een soort van engeltje met het woordje liefs erop. Ik maakte er wel een fotootje van maar liet het steentje verder liggen.
Nou met mijn duurloopje vanmorgen ging ik van start waar we op Hemelvaartsdag ook van start gaan. Ik was al enige tijd in dubio of ik de zware dan wel de wat gemakkelijkere ronde zal lopen. Na vandaag is die twijfel over en we gaan voor de pittige uitgave. De route loopt ook over een gedeelte die we dinsdag wandelde. De Schotse Hooglanders stonden nu precies op het pad maar het steentje dat was weg. Ik ben wel benieuwd of ik het nog eens ooit tegenkom.
De temperatuur is inmiddels al aardig opgelopen en het pittige gedeelte zit er aan te komen. Een nat shirt werd mijn deel.
Ik was net in 90′ weer terug bij de parkeerplaats maar of dat op Hemelvaartsdag ook lukt?
Zulke doorkijkjes krijg je als je bovenlangs loopt!
Hardlopen 