Hardlopen

Donderdagavond,

Dit zijn toch super omstandigheden om bezig te zijn in het bos

Een herstelperiode na een marathon is voor mij in elk geval nodig. Oké…ik kan daags naderhand best wel wat lopen en een training begeleiden in het bos maar een lange of intensieve inspanning moet ik gewoon niet doen.
Hoelang? Dat laat ik voor mezelf leiden door mijn gevoel. Ben er in de loop van de jaren wel achter hoe het moet voelen om weer wat intensiever te gaan trainen voor het volgende doel. Ik denk dat ik wel weer klaar ben om eind november in Geldrop een 30-er te lopen. Een vast item op mijn programma om te lopen voor mijn oud brandweer collega Lukas Klamer.

Wat was het vroeger toch duidelijk als het om de wedstrijdatletiek ging. In het voorjaar trainde je om in de lente en de zomermaanden te knallen op de baan. Dan ging je de vakantieperiode in waarin er wel werd getraind maar op een laag pitje. Na oktober gingen de atleten weer de opbouw in om in vorm te zijn voor de indoorwedstrijden of de crossen. Ruim 40 jaar geleden ontstonden ook de eerste wegwedstrijden in de aanloop naar het baanseizoen.

Ze staan er nog volop!

Maar het was voor iedere atleet zo klaar als een klontje dat een jaar verdeeld moest worden in periodes van rust, opbouw en wedstrijden.

Die regelmaat zie je nu bij recreantlopers maar amper terug want een recreant wil het hele jaar door in vorm zijn. In januari staat Egmond op zijn lijst. In februari Schoorl in maart CPC. In april een marathon en het bordje is nog niet leeg of het volgende ligt alweer vol. Zo gaat dat ongeveer het hele jaar door tot je een keertje de kous op de kop krijgt.

Nee… zo duidelijk als het was is het niet meer toch probeer ik de rem er op te houden maar neem van mij aan het valt nog niet zo mee.
Wat wel duidelijk is dat het de laatste weken zo’n verschrikkelijk heerlijk weer is om te lopen. Korte broeken en t-shirt weer zo op het einde van oktober. Zo ook vanmorgen met mijn duurloopje van een uurtje in het bos. Van mij mag het zo tot de kerst blijven.