Donderdagavond,
Een bijna spookachtig licht op een nagenoeg zomerse baantraining
Het zal wel niemand ontgaan zijn dat we al vanaf eind september tot nu aan toe heerlijk herfstweer hebben. Zelfs onze avondtrainingen op maandag en op woensdag de baantraining bijna onder zomerse omstandigheden. Overigens vind ik dat prima want alles wat we aan goede omstandigheden gehad hebben brengt ons weer korter bij de lente.
Wil helemaal niet zeggen dat ik niet van de herfst houd. Mijn duurloopjes op de donderdag loop ik altijd in de natuurgebieden bij mij in de omgeving. Je ziet dan de zomer overgaan naar de herfst.
Dit zie je wel. Je kunt er niet omheen of juist wel!
Paddenstoelen die uit de grond opschieten in allerlei kleuren en formaten. Langzaamaan verkleurt dan ook het hele bos. Het hele gebied ruikt naar de herfst. Waarschijnlijk omdat het, zeker in de morgen, echt vochtig is en de ondergrond nog warm van de zomer. Als er dan ook nog een zonnetje bij opkomt is dat echt een voorrecht om buiten te zijn.
Maar zien we dit moois allemaal nog wel? In sommige gevallen denk ik dat er lopers/loopsters zijn waarbij het er op lijkt dat het schema en de kilometertijden heilig zijn.
Daar kan lopen in de natuur toch nooit voor bedoeld zijn om alle moois zo maar voorbij te struinen zonder het zien. Oké….als je het niet ziet mis je het ook niet maar ik vind het toch doodzonde.
Mijn duurloopje vanmorgen was er weer eentje met een hoog geniet gehalte.
En hier ga je graag omheen.
Hardlopen 
Als ik hardloop zie ik maar weinig om me heen. Het heeft niks te maken met bezig zijn met schema’s en prestatie. Mijn geest draait naar binnen, alsof ik in een trance ben. We zijn allemaal anders en ik heb afgeleerd om mijn eigen ideeën te plaatsen in iemand anders hoofd.