Hardlopen

Zondagavond,

Eentje gevonden van 2006

Ja….zondag is ie er weer de Zevenheuvelenloop. Met zijn start op de Groesbeekseweg op een steenworp afstand van het Keizer Karelplein. In de diverse ondergrondse parkeergarages de gelegenheid om je om te kleden. Tenminste als je een individuele loper bent.

De voorste startvakken die ingedeeld zijn op basis van je opgegeven looptijd staan in het algemeen al vrij snel vol. Op zich niet eens zo erg want in de drukte is het minder koud.
Als het daarbij ook nog nat is dan is een poncho(vuilniszak) een prima bescherming die je net voor de start in het hek kunt hangen.

Als het startschot geklonken heeft kan het best nog even duren voordat je over de streep gaat en je tijdsregistratie geactiveerd wordt.
De trage start komt mede door het feit dat ze de start tot een erg smalle strook knijpen, een zandloperstart, zodat er maar een 4-5-tal lopers in de breedte over de startlijn kunnen.
Een voordeel hiervan is dat als je eenmaal over de streep bent  een zee van loopruimte hebt. Hier zit ook het gevaar dat je te snel van start gaat enerzijds door de ruimte anderzijds lopen de eerste 300 m na de start iets glooiend naar beneden.

Hier zit dus de eerste valkuil

Na dat eerste stuk begint het vlak maar geleidelijk aan loopt het parcours wat vals naar boven. Ben je te hard van stapel gelopen en je probeert hier je tempo vast te houden trap je meteen in valkuil twee.
Loop de eerste 5 km met enigszins aangetrokken handrem. Diegene die hier zijn krachten niet verspeeld kan een dijk van een 15 km lopen.

net iets eerder genomen. Ook in 2006.

Na iets meer dan 5 km draai je de Derde Baan op. Een geasfalteerde landweg die niet al te breed is. Even verder is de eerste drinkpost. Voor deze 15 km dronk ik vooraf altijd ruim voldoende en sloeg deze post vaak over. Meestal zo druk dat je toch een bekertje misgreep zeker als er net voor je onmiddellijk op de rem gestampt wordt. Ik koos hier de linkerkant van de weg daar lag vaak de meeste ruimte.
De Derde Baan is voor het parcours bijna 2 km lang en is goed vlak. Je tempo mag iets omhoog.

Even later draai je linksaf, het 7 km punt, de Zevenheuvelenweg op je krijgt ook meteen na het afdraaien een klimmetje. Als je in de verte kijkt zie je aan de sliert lopers wat je te wachten staat. Het kijkt een stuk bozer dan dat het in werkelijkheid is.
Tot aan ruim 8.5 km loopt het steeds wat op en af. Loop omhoog met een iets hogere pasfrequentie en gooi echt de rem eraf met het naar beneden lopen. Durf tempo te maken.

Weer linksaf kom je over tijdsregistratie matten het is een fotomomentje. Rechtop en een grote glimlach.

Net voor de volgende afslag is het 10 km punt. Krachten goed ingedeeld dan is het tweede blokje van 5 km iets sneller. Na het passeren van dit punt krijg je, wat mij betreft, de zwaarste km van de route. Een klim niet zo heel steil maar houdt wel wat langer aan.  Ik liep hier altijd links omdat hier dikwijls lopers gingen wandelen en je kon er niet langs. Ben je deze km door dan is het overwegend iets naar beneden. Er zitten nog wel een paar opjes in maar stelt niks meer voor. In de laatste twee km mag je helemaal los tot je weer rechtsaf de Groesbeekseweg opdraait. Je ziet in de verte al een paar vermeende finishbogen staan. Vergis je niet er staan er meer. Kijk langs de kant van de weg daar staat de nog te lopen afstand op. Hier wordt het even pittig want wat bij de start afliep, weet je nog, gaat nu naar boven.

Je eindtijd afklokken. Het is mij met deze strategie, zolang er op deze ronde gelopen wordt, nog altijd gelukt om ieder blokje van 5 km steeds iets sneller te lopen.
Ik liep er meer dan 20 keer en als ik de twee snelste en de twee langzaamste edities wegstreep zat de rest allemaal tussen 1:02’ en 1:03’30”
Mocht ik tijd hebben om te supporteren dan sta ik op het 7 km punt aan de rechterkant van de weg. Herkenbaar aan mijn rode trainingsjas.