Hardlopen

Donderdagavond,

Zo donker was het maandag!

Behalve de trainingen die ik voor recreanten verzorg op woensdag, zaterdag en zondag loop ik nog twee duurloopjes, soms duurlopen zo je wilt. Op maandagavond is het groep die erg varieert in grootte en samenstelling. In deze periode bouwen we op van 90′ naar 120′ begin maart. Als de klok weer wordt verzet beginnen we weer op een uur en gaan ook weer het natuurgebied in.
Afgelopen maandag dus 90′ een treintje van 15 lopers met hesjes en lampjes. Was ook wel nodig want we liepen op smalle geasfalteerde paadjes. Ander verkeer was er eigenlijk niet dus de lampjes waren nodig voor ons zelf om te kunnen zien waar we liepen. Een avontuurlijk loopje.

En dan vanmorgen een grote tegenstelling. Nu geen asfalt maar smalle onverharde bospaadjes en over de heide. Geen verlicht treintje maar gewoon in mijn eentje. In het bos zelf viel het wel mee maar op de vlakte deed mijn vriend de wind aardig van zich spreken.

Goed te belopen.

Er was ooit een tijd dat ik me aan hem ergerde. Nu al lang niet meer. Hij is er gewoon en doet zijn ding. Nou ja ik ben er ook gewoon en doe ook mijn ding maar ergeren? Nee… dat niet meer.
Vandaag liep ik in een deel van de Maashorst waar ik al een tijdje niet meer was. Paden die er toen waren zijn zo maar verdwenen en andere paadjes zijn er ook zomaar weer ontstaan. Ik moest vandaag een behoorlijk beroep doen op mijn richtingsgevoel. Uiteindelijk kom je altijd wel weer ergens uit wat je herkent.
Na bijna 15 km was ik terug bij de parkeerplaats van waar ik vertrokken was.

Zulke trainingsweken wens ik me nog een paar jaar toe.