Donderdagavond,
Woensdag 16 mei stond al een hele tijd in mijn agenda. Nee…niet om met een of ander nummer mee te doen maar om een helpende hand te zijn voor een tweetal baanwedstrijden op één dag.
Op de eerste plaats de Militair Kampioenschappen overdag en in de avond een Instuifwedstrijd.
Gisteren begon mijn dag al vroeg om op tijd alle onderdelen in orde te hebben voordat de wedstrijd daadwerkelijk begon of eigenlijk dinsdag al. Afhankelijk van de windrichting moet er de mogelijkheid zijn om vanaf twee richtingen gegooid kunnen worden. Meestal vanaf de noordelijk kooi. Deze keer moest de kooi aan de zuidkant gebruikt kunnen worden. Dat is allemaal wel leuk maar dan moet wel het net bevestigd worden. Een heel werk. En waarvoor? Voor de Militaire Kampioenschappen niet eens zo heel belangrijk van welke kant er gegooid wordt maar bij de Instuif had een dame zich aangemeld die heel graag een limiet (58.50 m.) wilde gooien voor deelname aan de Europese Kampioenschappen. Nu konden we kiezen voor de meest gunstige omstandigheden.
Ook kregen we een vraag om een serie 100 m. horden voor dames wilde opnemen om hier ook weer een limietpoging te ondernemen. Met het inwilligen van dit soort verzoeken maak je het atleten naar hun zin. Een polshoog installatie omdraaien dat was net een brug te ver.
Met een relatief klein ploegje was het wedstrijdterrein om 10.00 u. kant en klaar om te beginnen. Na de klok van 16.00 u. ombouwen van verschillende onderdelen voor de Instuif.
Om 22.30 u. na een werkdag van 15 uur was ik redelijk aan het einde van mijn latijn of zoals onze zuiderburen het zo mooi zeggen: “het vat was af”
Je snapt dat ik vanochtend geen duurloop ging maken van een paar uur. Een uur vond ik al prima.
En? De limietpogingen gelukt? Nee…de dame bij discus kwam net 90 cm. te kort. Bij de hordenrace was de wind te sterk tegen.