Hardlopen

Donderdagavond,

Onbeperkt drinken onderweg is wel erg gemakkelijk

De trainingen van de afgelopen weken kenmerken zich vooral door de hoge temperaturen. Niet alleen de temperatuur hoog maar ook de luchtvochtigheid. Het zweet loopt je van alle kanten van je lijf. Juist door die hoge luchtvochtigheid verdampt het zweet niet en die verdamping zorgt voor de koeling.

Er zijn overigens wel wat mogelijkheden om de ergste warmte te omzeilen.
Midden op de dag in de volle zon is waarschijnlijk de slechtste optie die je kunt kiezen. Een stuk beter is het al om gewoon vroeg te beginnen dan heb je minstens in het begin al niet de warmste periode. Ook wat later op de avond is het vaak wat beter te doen. Maar dan krijg je weer te maken met pittige onweersbuien waar je ook beter niet in verzeild wilt raken.
Heb je de mogelijkheid om in de schaduw te lopen van het bos scheelt dat ook weer een stuk.

Als hier de hele dag de zon op staat kan het er ongenadig warm zijn.

Bij onze baantrainingen in de avonduren ligt er altijd een gedeelte pal in de zon en een gedeelte in de schaduw. Voor de oefeningen heb je wel de mogelijkheid om de schaduwkant te kiezen maar eenmaal begonnen aan het schema is die keuze er gewoon niet meer.
Heel soms wijken we uit naar het naastgelegen park in de schaduw van eeuwenoude wilde kastanje bomen.
Lopen we het schema op de baan zorg ik met mijn collega’s er altijd voor dat er nabij de finish en het 200 m punt een emmer water met een aantal gevulde bidons met water staan. Die voorzien wel in een behoefte. Er wordt druk gebruik van gemaakt.

Vanochtend bij mijn duurloop koos ik er voor om vroeg te vertrekken en zoveel als mogelijk om in de schaduw te lopen. Het eerste uur viel het nog wel mee maar in het tweede uur werd het pittig. Mijn bijna twee liter water op mijn rug was nagenoeg op toen ik thuis kwam. Toen was het amper 9 uur.
In het tweede deel kwam de warme editie van de Zeeuwse Kustmarathon weer bovendrijven. Een editie die ik met mijn beide zonen liep.