Hardlopen

Donderdagmiddag,

Hel mondjesmaat komt de heide in bloei.

Wat een heerlijke start van de dag. Aanmerkelijk koeler dan de afgelopen week begon ik aan mijn donderdagloopje. Jammer genoeg de laatste jaren in mijn eentje. Toen ik om iets over 7 uur vertrok was de zon er ook al bij. De voorspelde regen waarschijnlijk nog een heel eind van huis. Ook in belangrijke mate minder stof dan afgelopen maandagavond. Dat was waarschijnlijk mijn warmste duurloopje ooit. We vertrokken bij Naat Piek met een temperatuur van 32 graden en na 15 km toen we terugkwamen was het nog maar iets koeler.
Maar nu was het prima te doen. In het aanloopstuk over het natuurcompensatiegedeelte van de A50 schieten de konijnen van het pad af de beschermende struiken in. Ik verwacht binnen niet al te lange tijd dat de konijnenbestrijder met zijn fretten weer eens langs komt. Via de oevers van de Leijgraaf op Bedaf aangekomen. Heel voorzichtig aan en mondjesmaat komt de heide in bloei voor zover de droogte niet teveel heeft huisgehouden. De zon schittert over het gebied. Als je hier geen oog voor hebt dan weet ik ook niet. Het zijn wel 6 pittige km’s die nou op mijn pad komen. De poelen en de vijvers die ik voorbij loop staan nog niet helemaal droog. Er blijft voor het wild gelukkig nog wat te drinken over.
Bij het teruglopen door en over de Peelrandbreuk kom ik een mevrouw tegen die haar hond aan het uitlaten was. Bij “t bengske” voor de niet Brabanders “het bankje” vertelde ik haar het verhaal over het ontstaan van dit rustpunt en ook over de koker met het boekje waar iedere passant eventjes wat in kan schrijven of gewoon een groet overbrengen. Ze kende het verhaal niet en ook het bestaan van de koker wist ze niet.
Toen ik even naderhand verder liep dacht ik bij mezelf dat ze waarschijnlijk in het vervolg met andere gedachten door dat gedeelte loopt. Je hebt er een geweldig zicht op Uden. In een beeld gevangen, de Petruskerk met zijn prachtige torens en machtige koepel, de standerdmolen van Jetten en de toren van de Pius10 kerk die niet meer als kerk dienst doet maar nog wel als gebouw intact is. Ja… over dit rustpunt is over nagedacht.
Nog een drietal km’s te gaan en dan ben ik thuis.

Deze route is bijna 15.5 km lang. Hoe vaak ik hem al liep? Ik zou het niet weten maar ik ben er van overtuigd dat vanmorgen ook zeker de laatste keer niet zal zijn. Daar is die veel te mooi voor.