Hardlopen

Donderdagmiddag,

Een van de prachtige loopje bij onze zuiderburen

Toen ik in 2007 begon met mijn loopverhaaltjes op te tekenen op een weblog duurde het al niet heel lang of ik kwam in contact met Frank en Betty Spencer. Toen nog niet wetend dat het een echtpaar betrof Philippe Lagae en Veerle Beernaert met hun 4 dochters. Zowel Philippe als Veerle waren hardlopers maar ook bloggers. Het hardloopwereldje was hun wereldje. Ik leerde hun kennen op wat bloggers bijeenkomsten waarbij niet alleen lopen centraal stond maar ook het sociale aspect hoog in het vaandel stonden. Met grote groepen duurlopen maken aan de kust in Oostende of aan het Zilvermeer in Mol of in Geldrop bij ’t is voor Niks. En zeker niet te vergeten de HM Deinze-Aalter waar we samen in de jeneverbus zaten. Gingen ze voor een korte vakantie naar het noorden van Nederland en kwamen ze bij Uden in de buurt dan werd er altijd wel tijd gevonden om bij ons een bakkie te doen.
Maar het zal nu ruim een jaar geleden geweest zijn dat het noodlot toesloeg en werd er bij Philippe kanker geconstateerd. Met veel optimisme is het hele gezin het behandeltraject ingegaan. In aanvang leek alles heel voorspoedig te gaan maar uiteindelijk stak het K-monster, zoals hij het zelf altijd noemde, weer de kop op. Doordat er heel open en bloot over zijn ziekte werd gecommuniceerd via facebook wist iedereen wel dat het leven van Philippe binnen niet al te lange tijd zou eindigen.

Karakteristieke foto van een groot sportman

Dan nu even terug naar mijn duurloop vanmorgen. Een regenachtige morgen en zeker niet de omstandigheden van vorige week. Met nog 5 km te gaan loop ik op een heuvelrug en na een stevige klim kom ik boven en tref daar 2 MTB-ers aan die, waarschijnlijk ook van het klimmetje, staan bij te komen. Ik stop en zie aan de rechterkant van het pad een gedenkmonumentje. Waarschijnlijk zijn de fietsers hier ook voor gestopt. Voor mij was dit hartstikke nieuw want ik had het nog niet gezien terwijl ik hier regelmatig langsloop.
Wat bleek het geval dit was de plek waar een fietser een aantal weken geleden aan een hartstilstand overleed. De fietser was net 36 geworden.
Zeker voor 10′ hebben we met z’n drieën over de betrekkelijkheid van het leven staan te kletsen en dat je zeker moet profiteren van het moment.
Als ik dan thuis ben lees ik dat Philippe vanmorgen is overleden. Misschien wel op het moment dat ik met de fietsers stond te kletsen.

Ik wens Veerle en haar dochters heel veel sterkte bij het verlies van haar man en hun vader.