Hardlopen

Donderdagmiddag,

Er moet ook even gedold worden.

Zo soms gebeurt dat of de baan is glad of er ligt een pak sneeuw en dan moet er gezocht worden naar een alternatief. Nou is er op ruim een km van de baan een breed geasfalteerd fietspad dat goed verlicht is en vaak ook schoon. Er staan lantaarnpalen om de 25 m ongeveer. Een prachtig pad om een training te doen.
Na het inlopen en wat oefeningen dus dit pad op voor een soort van piramide training. Een prima alternatief voor de baantraining. Het spreekt bijna voor zich als de training er op zit en we weer terug zijn bij de baan dat de teugels even los gaan. Overigens liep ik de hele training, dus ook de tempo’s, mee.

Dan vanmorgen tijd voor een duurloop. Tijd voor een zwerftochtje over de Maashorst. Het is behoorlijk koud voor mijn lijf niet zo’n probleem dat is meteen warm maar mijn handen zijn vaak het probleem. Nu met een paar stevige ski-wanten aan ging het wel.

Voetgangersbrug. Je kunt er ook met de fiets over.

Kom je wat tegen wat je op de foto wilt zetten tja…dan moeten ze wel even uit. Ook onmiddellijk gaan mijn vingers dan protesteren. Het eerste dat rijp is voor een plaatje is een nieuwe voetgangersbrug over de rondweg om bewoners van het noordelijke deel van Uden een gemakkelijkere weg te bieden naar het ziekenhuis. Dat ligt hier dus vlak achter.
Het is niet druk op het nieuwe fietspad dat parallel loopt aan de rondweg. Alleen een mevrouw die haar hond uitlaat. Ik snotter wat en ben blij dat ze me hoort omdat je jezelf wezenloos kunt schrikken als er een hardloper voorbij komt.
Langs de omheining van het afgezette begrazingsgebied en waar afgelopen zondag de wisenten pal aan de draad stonden zijn ze nu in geen velden of wegen te bekennen.

Vandaag niet op mijn pad maar in het dal

Even later kom ik op het “vierlandenpunt” . Oké….vroeger het punt waar 4 verschillende gemeentes elkaar raakten. Het zijn er inmiddels nog 3 en over een paar jaar zullen het er wel 2 gaan worden. Je hebt er nu een vrij uitzicht naar alle kanten. Een weids uitzicht.
Hé…waar is het pad voor een doorsteekje ook al weer? Door de sneeuw bijna voorbij gelopen. Vanaf deze doorsteek kom ik bij de heuvelrug waar vorige week een aantal taurossen mijn doorgang belemmerde. Nu zie ik de hele kudde onderaan bij de vijvers. Dat is het best wel weer een prachtig gezicht.
Nog een 4-tal km’s te gaan voordat ik thuis ben. Ben ook bijna door mijn energie heen. De kou vraagt, zonder dat de inspanning echt hoog is, best wel een stuk meer brandstof.  Even voordat ik thuis ben zie ik in de verte een hardloper me tegemoet komen. Aan zijn stijl en postuur denk ik de man te kennen. Hij liep een aantal jaren terug bij onze club in de zaterdagochtendgroep. Even bijkletsen!
Doet me altijd weer deugd dat mensen die ooit bij onze ( start to run)groepen begonnen toch nog steeds hardlopen. Hebben we ze toch op het juiste spoor gezet. In elk geval twee trainingen op een rij die me deugd deden.